Η δυσλεξία στην τάξη – “Όταν διαβάζω τα άλλα παιδιά γελάνε”
Ο Νέστορας πηγαίνει στην τρίτη δημοτικού, είναι ένα πολύ έξυπνο και γλυκό παιδί. Προσπαθεί πραγματικά για το σχολείο και αφιερώνει χρόνο στα μαθήματά του. Παρόλα αυτά όμως ο Νέστορας αντιμετωπίζει σημαντική δυσκολία τόσο στην ανάγνωση όσο και στη γραφή. Η ανάγνωση τον εξαντλεί, αλλά δεν τα παρατάει γιατί αγαπάει τα βιβλία και έχει μεγάλη ανάγκη να αναγνωριστεί η προσπάθειά του τόσο από το οικογενειακό του περιβάλλον όσο και από το σχολικό. Ωστόσο τα πράγματα για τον Νέστορα είναι λίγο πιο σκληρά από ότι θα επιθυμούσε. “Όταν διαβάζω στην τάξη, τα παιδιά γελάνε”, μου λέει και υγραίνουν τα ματάκια του.
Η ανάγνωση είναι ένα από τα πιο βασικά εργαλεία για την εκμάθηση ενός πολύ μεγάλου μέρους των μαθημάτων που διδάσκονται τα παιδιά στο σχολείο – και για τα παιδιά με δυσλεξία η απόκτηση της αναγνωστικής δεξιότητας είναι αρκετά δύσκολη υπόθεση. Όταν η αντικειμενική δυσκολία του παιδιού αντιμετωπίζεται από τους συνομήλικούς του αλλά και τους ενήλικες υποτιμητικά και με άσχημο τρόπο, αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη ψυχοσύνθεση του παιδιού, την αυτοεκτίμησή του, την προσπάθειά του και τις σχέσεις του με τους συμμαθητές του.
Το καλοκαιράκι πλησιάζει και σε λίγο τα σχολεία θα κλείσουν για να ξεκινήσουν οι καλοκαιρινές διακοπές των παιδιών! Τα περισσότερα παιδιά έχουν μπει ήδη σε καλοκαιρινή διάθεση και οι τελευταίες σχολικές εβδομάδες μοιάζουν αιώνες! Μετράνε και ξαναμετράνε τις μέρες με τόση αγωνία και ανυπομονησία, που φαίνεται ότι τα σχέδια, οι σκανταλιές και το ατελείωτο παιχνίδι ήδη έχουν αρχίσει να δουλεύουν για τα καλά μέσα στα μυαλουδάκια τους!
