Σελίδες

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Seven Parent Personality Types



By  Christy Crawford on February 21, 2013
  • Grades: PreK–K, 1–2, 3–5, 6–8, 9–12
What you say to parents is important. How you say it is even more important. Realizing what parent personality type you are conferencing with is priceless. It's the key to productive conversations and a successful school year. Read on to learn the seven parent personality types and how to deal effectively with each one. Teachers may encounter one or a combination of the seven personality types below. For instance, I'm a Helicopter/Doer/Know-It-All parent — a teacher's nightmare. If you are a teacher, what personality types are you dealing with? And if you are a parent, what personality traits do you exude during conversations about your child's performance?

As a new teacher I was surprised by some of the comments and responses I heard from parents during family conferences. However, in my new role as parent and teacher, I understand the psychology and range of emotions that can fill a classroom during conferences. Those emotions can turn a teacher's simple statement into a call for violence or a call for positive action. Below, watch how one message: "Mary needs to consistently review her sight words" should be altered based on the parent type that is receiving the message.
 

1. The GHOST

You've heard of this parent's legendary existence, but still have not seen this being with your own eyes. More often than not, this can be attributed to fear or intimidation. The "Ghost" or absentee parent may have had a traumatic school experience and feels no need to return to the scene of the crime.  
Common sightings: Struggling dyslexics, English language learners, parents convinced they can offer no academic assistance to their child.
It took great courage for two dyslexics, several English language learners (one of whom cried during most of the conference), and a dad with a 5th grade education to share their stories in my classroom. Find a way to be welcoming to the "Ghost" on your parent roster. You may make school the place the neediest families can get empowered.
Your message (at pick up, drop off, or anywhere you can catch the "Ghost") becomesMary talks about you and your pie recipes all the time. Our class is dying to taste a pie! Perhaps you could come in for a few minutes one day and show me how to make it. The kids would love it, and if you have time, I can show you Mary's great work.  

 

2. The EGO

This parent lives vicariously through their child. The "Ego" may refuse to hear anything that may be construed as negative, or that a child requires more work or special testing. This parent may be in denial. 
Common sightings: New parents, overbearing dads, absentee dads.
Your message becomes: Mary loves books. I can't keep her out of our library! Is someone a voracious reader in your house? . . . Ohhh, I should have guessed that. You can tell how important your input is to her. She models you. Let's talk about taking her to the next level. If she reviews her sight words every night, she will easily jump to harder books. With your help, she'll kill that sight word list. Let me show you what some of our class dads are tackling.

3. The KNOW-IT-ALL

There are two types of "Know-It-Alls." Those who may actually know it all (highly skilled, veteran teachers who continually re-educate themselves) and those who purport to know it all. The latter assume that your job requires no skill and will proceed to speak to you as if you are one of their children. The former will share how long they have been teaching or drop credentials. The former will also offer suggestions and ask leading questions to discover your skill level, motives, or theories on current debates in education.   
Common sightings: Perfectionists, active or retired educators and administrators, chauvinists, CEOs, anti-union enthusiasts, lawyers.
Time to drop some knowledge on this parent! Assure the Know-It-All that they are dealing with a professional.
Your message becomes: I'm working to make sure Mary will be a fluent and confident reader. You know that Dr. Dolch compiled a list of words that just don't follow basic phonics principles. By the end of this year Mary should have mastered all 220 words on Dolch's list. Let me show you our plan (Mary's, mine, and Dr. Seuss') to attack Dolch's tricky compilation and move to the next reading level. Once we conquer the service words, we will move on to Dolch's nouns. 

4. The HELICOPTER PARENT

This overprotective parent can be a blessing. Put their hovering power to use on class field trips, in a well-used class library in need of organization, or in a chaotic cafeteria. 
Common sightings: Nervous new parents, overachievers, Tiger Moms.
You may need this parent's assistance, but praise their child for the work she or he does independently.  Bask the "Helicopter Parent" in true tales of skills the child has acquired without parental intervention. The child will appreciate your vote of confidence, and the parent will be very proud.
Your message becomes: Mary is working so hard to learn her sight words. I'm really proud of her. Sight words are incredibly tricky, but she is determined to learn those words. She made a sample sight word bracelet to show you two. Mary, tell your parents the steps you took to make your reading bracelet. Who knows . . . ? Together, for just two or three minutes a night, the three of you might have fun reviewing the words or having a sight word fashion show.

5. The FIGHTER

Read their body language!  It doesn't matter what you say — the "Fighter" will be angry. This parent is looking for a place to dump their frustrations.    
Common sightings: Any parent who has had a rough day.
Smile. Find some way to compliment their child's work. Refuse to soak up their negative energy and they may return days later to apologize or praise your work with their child.
Your message becomes: Ms. Mary is working so hard to learn her sight words. I'm really proud of her. Sight words are incredibly tricky, but she is determined to learn those words. I made a sample sight word bracelet for her. Who knows . . . ? Together, for just two or three minutes a night, you two might have fun reviewing the words or having a sight word fashion show.

 

6. The DOER

Got a problem? Give it to a "Doer." This parent will listen carefully, be grateful for your advice, and follow your detailed suggestions.
Common sightings: Tiger Moms, nervous new parents, overachievers.
Teamwork between the Doer and the teacher provides the ultimate support system for a child.
Your message becomes: Mary needs to review her sight words consistently. Make it fun by creating a sight word bracelet and necklace for her. Here is a sample I created for you. Boldly list each word on an index card. Talk about the words together. Create a meaningful sentence for each word and write a sentence on the card. Let Mary draw a picture below each sentence. Show off that sight word jewelry for guests, friends, and every time she reviews them. She will master those words quickly!

7. The SOCIAL BUTTERFLY

Is this a conference or a party? Who invited the parent to sit hip to hip with you? If you are a young, attractive, and single teacher, beware. Some parents will mistake this meeting time for speed dating. No sexual attraction there? You may just have a parent who likes to talk incessantly.

Common sightings: The newly divorced, love- or attention-hungry parents.
Beware! This "Social Butterfly" may make you uncomfortable or talk too much and ambush your conference schedule.
Your message becomes: Mary needs to review her sight words every night. Nexxxxt!

http://www.scholastic.com/teachers/top-teaching/2013/02/seven-parent-personality-types

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ



Μερικές σημειώσεις  από το εργαστήρι κατασκευής παραμυθιού με εισηγητή τον Δ. Αβούρη, 24/2/2013, Καστοριά.


Α   ΣΤΑΔΙΟ: ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ  ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΝ
  • Συζητάμε με τα παιδιά τι σημαίνει ΠΑΡΑΜΥΘΙ. Γράφουν/με τις σκέψεις τους.
  • Κατόπιν ζητάμε να μας δικαιολογήσουν αυτό που έγραψαν
  • Μαθαίνουμε ένα διδακτικό παραμύθι από έξω και το αφηγούμαστε. Το ίδιο κάνουν και τα παιδιά.

Β   ΣΤΑΔΙΟ: ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ


  1. Επιλέγουμε μια ανθρώπινη ιδιότητα, ένα ελάττωμα.
  2. Επιλέγουμε ένα επάγγελμα (παραδοσιακό)
  3. Γράφουμε τον τίτλο με τις δύο παραπάνω λέξεις
  4. Ξεκινάμε:  Μια φορά κι έναν καιρό ήταν...(γράφουμε για τον ήρωα μας . Βάζουμε τελεία) 
  5. Συνεχίζουμε: Ζούσε.... (αναφέρουμε που ζούσε, δημιουργούμε μια εικόνα)
  6. Ακολουθεί: Τι ήθελε, τι του άρεσε να κάνει.
  7. Μια μέρα έκανε κάτι.... 
  8. Αν κολλήσουμε και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε το παραμύθι, διαλέγουμε 2 αντικείμενα ή 2 πρόσωπα από το παραμύθι μας. 
  9. Γράφουμε τη μία λέξη στην αριστερή πλευρά του χαρτιού και την άλλη στη δεξιά.
  10. Κάτω από κάθε λέξη γράφουμε άλλες 5 που έχουν την ίδια κατάληξη.
  11. Διαλέγουμε 2 λέξεις από τη μια λίστα και 2 από την άλλη και φτιάχνουμε ένα τετράστιχο. Δε μας απασχολεί πόσο καλό είναι.
  12. Το διαβάζουμε δυνατά, θα μας δώσει μια ιδέα για το πώς θα συνεχίσουμε.



ΜΕΡΙΚΟΙ ΧΡΗΣΙΜΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ
  • Τα παραμύθια είναι προφορικός λόγος, εμείς τα εικονογραφούμε.
  • Αποτελούν ένα σχόλιο στην πραγματικότητα.
  • Τα πράγματα στα παραμύθια είναι ακραία.
  • Στα παραμύθια χρησιμοποιούμε ζώα του τόπου μας, εκτός από την καμήλα, τον παπαγάλο και το λιοντάρι. Αλλά και πλάσματα της φαντασίας μας.
  • Καλό είναι να δημιουργήσουμε δύο ήρωες αντίθετους ώστε να υπάρχει σύγκρουση.
  • Δεν επιλέγουμε σύγχρονα επαγγέλματα, αλλά παραδοσιακά που χρησιμοποιούν τα χέρια.
  • Δε βάζουμε ηλεκτρονικά, βιομηχανικά προϊόντα.
  • Δε χρησιμοποιούμε υποκοριστικά 
  • Δεν υπάρχουν χρώματα
  • Αντί για τη λέξη πόλη λέμε πολιτεία
  • Υπάρχουν μοτίβα που μας βοηθούν να κερδίσουμε χρόνο , να σκεφτούμε, όπως : Δρόμο έπαιρνε, δρόμο άφηνε....
  • Φτιάχνω παραμύθια με τα υλικά που έχω διαθέσιμα γύρω μου, στο περιβάλλον μου. Παρατηρούμε και κατανοούμε τους ανθρώπους και τα αντικείμενα.
  • Τον κακό τον αφήνουμε πίσω, εκτός κι αν μετανοήσει. Τότε τον επαναφέρουμε. 
  • sos: Δε λέμε εύκολα για φιλία. Η φιλία είναι μια δοκιμασμένη διαδικασία.
  • Όταν αφηγούμαστε η κίνηση μας είναι καλά να είναι απλωμένη
  • Επίσης, όταν αφηγούμαστε,  ρωτάμε τα παιδιά ενδιάμεσα για το τι συνέβη 
  • Βάζουμε τα παιδιά να αφηγηθούν και αυτά το παραμύθι, να μάθουν να εκφράζουν αυτά που αισθάνονται, αυτά που θέλουν. Να γίνουν έτσι ενεργοί πολίτες.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Παιδιά εκτός ελέγχου: Πώς να τα χειριστείτε


Παιδιά εκτός ελέγχου: Πώς να τα χειριστείτε


Πεισμώνει, επιμένει, στυλώνει τα πόδια, απαιτεί... Για να κερδίσετε τον πόλεμο του «θέλω», αρκεί να υιοθετήσετε τις σωστές τακτικές.
«Ποτέ μην τσακώνεσαι με ένα παιδί», λέει ένα παλιό αφρικανικό ρητό. Σοφή συμβουλή, μια που συχνά εμείς οι μεγάλοι ξεχνάμε πως ένα παιδί δεν μπορεί να κατανοήσει, να επεξεργαστεί ή να συζητήσει όπως ένας ώριμος ενήλικος. Εννοείται πως ένα παιδί έχει δύο τρόπους για να διαπραγματευτεί: τη φωνή και το πείσμα. Οι ψυχολόγοι πάντως συμφωνούν: Δεν υπάρχουν πεισματάρικα παιδιά. Απλώς γύρω στα δύο τους χρόνια τα παιδιά ανακαλύπτουν ότι έχουν και αυτά προσωπικότητα και έτσι αρχίζουν να εκδηλώνουν τα «θέλω» τους. Το παιδί μας δεν είναι πλέον το γλυκό ανυπεράσπιστο και άβουλο μωράκι που δεν μπορεί να κάνει βήμα χωρίς εμάς και μετά το κλάμα μας χαμογελάει σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Τώρα πατάει πόδι και βγάζει φωνή, διεκδικεί και απαιτεί. 

Γιατί πεισμώνει;
Όταν τα παιδιά, πεισμώνουν ή επιμένουν δεν δοκιμάζουν τα δικά μας όρια αλλά τα δικά τους. Και αυτό, γιατί έχουν την ανάγκη να αναμετρούν τις δυνάμεις τους. Είναι απόλυτα φυσιολογικό για ένα νήπιο που αναπτύσσεται να θέλει να ξέρει μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Οι συγκρούσεις είναι απόλυτα φυσιολογικές. Αυτό που δεν είναι φυσιολογικό (αλλά σχεδόν καταστροφικό) είναι οι συχνές συγκρούσεις. Οι συχνοί καβγάδες δημιουργούν στο παιδί ανασφάλεια και άγχος και επιπλέον (όπως μας επιβεβαιώνουν οι έρευνες), αδυνατίζουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα.



Πώς να το χειριστώ;

Οι παιδοψυχολόγοι μας λένε πως οι γονείς οφείλουν να προωθούν την κατανόηση και το διάλογο. Όμως οι οικογένειες δεν στήνονται βάσει διαγγελμάτων. Επίσης, δεν υπάρχει τίποτα πιο κουραστικό και ψεύτικο από το να παριστάνεις διαρκώς ότι έχεις κατανόηση και ότι είσαι ο πιο καλός του φίλος. Το παιδί καταλαβαίνει όλα τα «ενήλικα» ψέματα, γιατί λειτουργεί κυρίως βάσει του ενστίκτου του. Δεν λέμε να αφήνουμε το θυμό μας να ξεσπάει. Αλλά μπορούμε να τους δείξουμε πώς αποφεύγεται ένας καβγάς ή πώς διεξάγεται δίκαια ένας αναπόφευκτος καβγάς. 


Γιατί θυμώνει με τα πάντα;
Μετά την ηλικία των δύο ετών τα παιδιά κάνουν την επανάσταση τους. Θέλουν να παίρνουν όλο και περισσότερες πρωτοβουλίες και αποφάσεις, χωρίς όμως να μπορούν να ελέγξουν την απογοήτευση και τα συναισθήματά τους. Τότε είναι που έρχονται αντιμέτωπα με την «πικρή» διαπίστωση: οι γονείς μου δεν θέλουν ό,τι θέλω εγώ, οι ανάγκες μου δεν είναι ίδιες με τις δικές τους. Ο θυμός και η απογοήτευση προς το πρόσωπό μας τους δημιουργεί πανικό και το ξέσπασμά τους δεν είναι παρά η έκφραση της απελπισίας τους. Η αλήθεια είναι βέβαια πως δεν φταίει μόνο η μαμά και ο μπαμπάς για το θυμό τους, αλλά και εξωτερικοί παράγοντες: «το τραπέζι είναι πολύ ψηλά για να ανέβουν», ή «η χαζή η κούκλα δεν ανοίγει το στόμα για να φάει το φαγητό της».



Πώς να το χειριστώ;

Ναι, η αλήθεια είναι ότι οι συναισθηματικές εκρήξεις των παιδιών μας φοβίζουν. Ξέρετε γιατί; Διότι με το θυμό τους βγάζουν στην επιφάνεια τα δικά μας αρνητικά συναισθήματα και εμείς πρέπει να καταπιέζουμε τον δικό μας θυμό. Και πολλές φορές η δική μας αντίδραση στη δική τους επιμονή είναι η τιμωρία. Λάθος! Η λύση δεν είναι βέβαια ούτε να τους επιτρέψουμε τα πάντα, αλλά να εξηγήσουμε ήρεμα και αποφασιστικά στο παιδί γιατί δεν μπορεί να κάνει αυτό που θέλει. Ένα θυμωμένο παιδί δεν μπορεί να ησυχάσει τη στιγμή που το θέλουμε εμείς. Πρέπει πριν την παρηγοριά, να βγάλει την απογοήτευσή του. Ψυχραιμία είναι η απάντηση και ήρεμη αδιαφορία στο πείσμα τους. Το ότι εμείς τους δείχνουμε ποια είναι τα όρια το χρειάζονται όσο και την αγάπη μας. 


Μυστικά για ακόμη λιγότερους καβγάδες



Λίγα λόγια και καλά. Οι πολλές συγκρούσεις αποφεύγονται όταν μιλάμε φιλικά και με ενδιαφέρον στα παιδιά. Και ιδιαίτερα όταν εμείς οι ίδιοι ξέρουμε τι θέλουμε. Θέλετε να τακτοποιήσει το δωμάτιό του; Πείτε το, διατυπώνοντας την απαίτησή σας όσο το δυνατόν πιο ουδέτερα. «Τακτοποίησε τώρα σε παρακαλώ το δωμάτιο σου». Ποτέ μην του θέτετε ερωτήματα ή διλήμματα: «Μπορείς να τακτοποιήσεις το δωμάτιό σου;» ή «Θα τακτοποιήσεις το δωμάτιο σου σε δύο ή σε τρεις ώρες;» Αν το παιδί διαμαρτυρηθεί, χρησιμοποιήστε το κόλπο του «χαλασμένου πικάπ».


Μη συζητάτε για πράγματα που έχετε αποφασίσει. Αν θεωρείτε απαραίτητο να τακτοποιεί Επαναλάβετε: «Καταλαβαίνω ότι δεν έχεις όρεξη. Αλλά τώρα θα μαζέψεις το δωμάτιό σου».το δωμάτιό του και ότι μια καλή ώρα για ύπνο είναι οχτώ το βράδυ, δεν πρέπει να το κάνετε θέμα ξανά και ξανά.

Αποφύγετε τις πολλές εντολές. Όσο πιο φειδωλοί είστε με τις συμβουλές, τόσο περισσότερο το παιδί θα τις σεβαστεί. Όταν είναι πολλές οι εντολές και οι απαγορεύσεις, το παιδί χάνει την πίστη του σε αυτές και αρχίζει να επαναστατεί.

Μην πιέζετε τα παιδιά να μοιράζονται. Οι περισσότεροι καβγάδες, ιδιαίτερα ανάμεσα στα νήπια, συμβαίνουν όταν αρνούνται να μοιραστούν ένα φίλο ή ένα παιχνίδι. Θυμηθείτε όμως πως τα παιδιά μοιράζονται μόνο όταν νιώσουν ασφάλεια (όπως και οι ενήλικες εξάλλου). Αντί λοιπόν να τα παρακινείτε να μοιραστούν, καλύτερα πείτε τους: «Παίξε εσύ λίγο με το παιχνίδι και μετά δώσ’ το στον αδελφό σου».

Ενθαρρύνετέ το να μιλάει. Όταν τα παιδιά συνηθίσουν να μιλούν για τα προβλήματά τους, μαθαίνουν να εκφράζονται χωρίς πολλές φωνές. Το πλούσιο λεξιλόγιο βοηθάει τα παιδιά να βρίσκουν τις λέξεις που χρειάζονται για να υπερασπίσουν το δίκιο τους, για να μας κάνουν να τα καταλάβουμε. Οι φωνές συνήθως είναι το όπλο που χρησιμοποιούν όταν βρίσκονται σε αδιέξοδο. Όταν όμως γνωρίζουν πως ένα καλό επιχείρημα μπορεί να απλουστεύσει τα πράγματα και να αποτρέψει έναν καβγά, τότε μπορούν να βρουν πιο εύκολα τη λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα.

Ακονίστε την κρίση του. Ένα παιδί με κρίση μπορεί να διαχειριστεί πολύ καλύτερα το θυμό του. Πώς θα το καταφέρετε; Με την ανάγνωση παραμυθιών. Ο μύθος τα βοηθάει να αντιμετωπίζουν διλήμματα και να μπαίνουν στη θέση του άλλου. Για να εξασκηθεί κι άλλο η φαντασία τους, μπορείτε να τους κάνετε κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης ερωτήσεις, όπως, για παράδειγμα, τι θα γινόταν αν η ηρωίδα είχε πάρει άλλο δρόμο ή αν δεν είχε ανοίξει αμέσως την πόρτα.

Παραμείνετε ψύχραιμοι. Οι έρευνες δείχνουν πως ένας γαλήνιος και ήρεμος γονιός λειτουργεί για το παιδί ως λιμάνι στις καταιγίδες. Και εκεί θα καταφύγει σε κάθε καταιγίδα.

Τέλος, θυμηθείτε πως πίσω από ένα μόνιμα θυμωμένο παιδί κρύβεται απλώς ένα πληγωμένο ή φοβισμένο παιδί. Ρωτήστε το τι φοβάται και προσπαθήστε να κατευνάσετε τους φόβους του.



http://www.imommy.gr

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ

  

Τα κορίτσια αποφάσισαν να παίξουν κουκλοθέατρο. Συζήτησαν ποιες θα παίζανε, ποιες κούκλες θα  χρησιμοποιούσαν,  τι θα έλεγε η καθεμία. Αφού το ετοίμασαν και κάνανε πρόβες, όπως είπαν, θέλησαν να το παρουσιάσουν και στα υπόλοιπα παιδιά.

Άρχισαν να κόβουν χαρτάκια για να κάνουν προσκλήσεις. Έκοψαν  χαρτί γλασέ για φακέλους. Τους πρότεινα να χρησιμοποιήσουν πιο χοντρό χαρτί για τις προσκλήσεις.


Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

ΝΕΟ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ- ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ


ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΌΓΟΥ

ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

  • Εξοικείωση με γραπτό λόγο συγκεκριμένου κειμενικού είδους
  • Παραγωγή γραπτού λόγου
ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΣΤΟΧΟΙ

  • Καλλιέργεια προφορικού λόγου σε πραγματικές συνθήκες επικοινωνίας
  • Παραγωγή γραπτού λόγου σε πραγματικές επικοινωνακές  συνθήκες 
ΥΛΙΚΑ-ΜΕΣΑ
  • χαρτιά, χαρτόνια, φάκελοι αλληλογραφίας, ευχετήριες κάρτες

ΟΜΑΔΑ

Στην ομαδα συμμετείχαν οι: Ηλίας Τουτσιγλίδης, Άννα Τουτσογλίδου, Όλγα Αντωνίου, Εύα Σιώμου, Βάσω Μαλέα και Δέσποινα Καλαφάτη.


ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Επιλέξαμε ως θέμα την πρόσκληση σε κάποιον ειδικό με το θέμα που διαπραγματευόμαστε , π.χ. στο θέμα τα ζώα του τόπου μου-έναν κτηνίατρο 

1. Με αφορμή κάποιες απορίες που προκύπτουν στην πορεία ,
 Θέτουμε το ερώτημα:
Πώς μπορούμε να μάθουμε/ να πάρουμε πληροφορίες για να λύσουμε τις απορίες μας;

Πιθανές απαντήσεις:
  •  να ρωτήσουμε τους γονείς μας
  • από τα βιβλία και τις εγκυκλοπαίδειες, 
  • από το διαδίκτυο
  • να ρωτήσουμε έναν ειδικό


2  Πώς θα τον βρούμε; Πώς θα επικοινωνήσουμε μαζί του;

  • θα του τηλεφωνήσουμε
  • θα του στείλουμε mail
  • θα του στείλουμε γράμμα

-Τι θα γράψουμε στο γράμμα;
-θα τον ρωτάμε .......
-Πώς θα μας απαντήσει, με γράμμα ή θα ρθει εδώ;
- Να ρθει εδώ
-Όταν (προσ)καλούμε κάποιον να πάει κάπου πώς λέγεται το γράμμα που θα του στείλουμε;
-ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

3 Πού αλλού χρησιμοποιούμε προσκλήσεις;
Αναγνωρίζουμε, παρατηρούμε, διαβάζουμε προσκλήσεις από διάφορες εκδηλώσεις, γάμους, βαπτίσεις, εγκαίνια, θέατρο  ομιλίες, πάρτι....
   

4  Εντοπίζουμε διαφορές και ομοιότητες
Εντοπίζουμε τη λέξη ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

5  Συζητάμε για το πώς θα γράψουμε την πρόσκληση
ποια στοιχεία είναι απαραίτητα για να καταλάβει  ο παραλήπτης γιατί του στείλαμε την πρόσκληση

  • Ποιος τη στέλνει
  • Γιατί τη στέλνει
  • Πότε πρέπει να πάει
  • Σε ποιο μέρος τον καλούνε να πάει
6 Γράφουμε την πρόσκληση
Πώς θα τη στείλουμε;

-θα τη βάλουμε σε φάκελο και θα τη δώσουμε στον ταχυδρόμο ή θα πάμε εμείς στο ταχυδρομείο



Βλέπουμε φακέλους αλληλογραφίας
Αναφερόμαστε στα χαρακτηριστικά τους, τι και που το γράφουμε
Γράφουμε και το φάκελο και στέλνουμε την πρόσκληση

ΕΠΕΚΤΑΣΗ

Αναφορά σε παλαιότερες εποχές και σε άλλες γεωγραφικές περιοχές

Πώς καλούσαν παλαιότερα κάποιον;

 
Pictures of  invitation card print