H ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΜΕ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΙ Δ. ΕΛΛΑΔΟΣ

Ανοιχτή Επιστολή  στον Πρόεδρο του ΠΤΔΕ,

Καθηγητή Γιώργο Νικολάου  και στα μέλη ΔΕΠ του ΠΤΔΕ

Πάτρα, 15 Απριλίου 2019

ΚΟΙΝ. Υπουργό Παιδείας, κ. Κώστα Γαβρόγλου

            Αρχηγούς Κομμάτων συνταγματικού τόξου    

            Πρύτανη  ΠΠ, καθ. Κ. Βενετσάνα Κυριαζοπούλου   

            Κοσμήτορα, Σχολής ΑΚΕ, καθ. Κ. Β. Κόμη

            ΔΟΕ

           Παιδαγωγική Εταιρεία Ελλάδος

          Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Πάτρας

          Τοπικό και αθηναϊκό τύπο

          

    

Αγαπητέ Πρόεδρε,

Με έκπληξη, απορία και απογοήτευση πληροφορηθήκαμε ότι το ΠΤΔΕ δέχτηκε να συγχωνευτεί με το Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Δ. Ελλάδος. Αυτό, δηλαδή που αρνήθηκε το ΕΑΠ, έγινε  δεκτό από εσάς και το Τμήμα.

H πρώτη, βέβαια, απορία που μας δημιουργήθηκε, είναι τι άλλαξε από την τελευταία ομόφωνη απόφαση του Τμήματος για τις συνενώσεις ΑΕΙ/ΤΕΙ. Η απόφαση αυτή, η οποία μας βρήκε απόλυτα σύμφωνους, κατέληγε ότι το «Το ΠΤΔΕ, ομόφωνα και επί της αρχής είναι αντίθετο με το σχέδιο απορρόφησης του ΤΕΙ Δ. Ελλάδος από το ΠΠ και εξουσιοδοτεί τον πρόεδρο να καταψηφίσει τη σχετική πρόταση στη Σύγκλητο». Πώς εξηγείται η απότομη και αναιτιολόγητη στροφή; Η kolotoumba ήταν μέχρι τώρα γνωστή έννοια της πολιτικής σκηνής. Τώρα «εισέβαλε» και στον ακαδημαϊκό χώρο;

Έχετε, άραγε, εσείς και το Τμήμα επίγνωση τού «ακαδημαϊκού» αλλά και «εκπαιδευτικού εγκλήματος» που θα συντελεστεί, αν προχωρήσει η παραπάνω  συγχώνευση  ;

Ποια είναι, κατά τη γνώμη μας,  τα στοιχεία του «εγκλήματος».

Τα Παιδαγωγικά Τμήματα, η μεγαλύτερη κατάκτηση των δασκάλων και νηπιαγωγών στον 20ό αιώνα, που ιδρύθηκαν με τον Ν.1268/1982 (αρ..  46) και όχι το 1984, όπως γράφετε στο «σχέδιό σας» για τη συγχώνευση -μάλλον έτοιμο από καιρό…- και  λειτούργησαν για πρώτη φορά το 1984 (ανάμεσα τους  και το Παιδαγωγικό Νηπιαγωγών της Πάτρας) και όχι το 1986, όπως επίσης σημειώνετε.   Στόχος  των  ΠΤ  ήταν να αποκτήσουν οι αυριανοί δάσκαλοι επιστημονική ταυτότητα, την ταυτότητα του παιδαγωγού/ψυχοπαιδαγωγού (βλ. πρακτικά του ιστορικού 1^ου επιστημονικού συνεδρίου της ΔΟΕ, το 1983, με εισήγηση του Κ. Πόρποδα,  π. προέδρου του Τμήματος).

Με βάση τα παραπάνω ιστορικά δεδομένα, διαμορφώθηκαν, συχνά με αποκλίσεις, τα Προγράμματα Σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων στα ελληνικά ΑΕΙ. Τι σχέση έχουν τα προγράμματα αυτά με τα προγράμματα σπουδών ενός  Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας ΤΕΙ για να έλθουν «εις γάμου κοινωνίαν»; Γνωρίζετε, κάποια χώρα στον κόσμο (Ευρώπη και Αμερική), στην οποία να συνεκπαιδεύονται δάσκαλοι και κοινωνικοί λειτουργοί;

Στο σχέδιό σας αποφαίνεστε ότι τα Παιδαγωγικά Τμήματα έχουν κλείσει τον κύκλο τους!!!! Αλήθεια, από πού προκύπτει αυτό, αγαπητέ Πρόεδρε. Αν μοναδικό κριτήριο για τη λειτουργία ενός Τμήματος ήταν η απορροφητικότητα των πτυχιούχων του, τότε θα έπρεπε, με εξαίρεση τις Στρατιωτικές Σχολές, να κλείσουν αμέσως ΟΛΑ τα Τμήματα των ελληνικών ΑΕΙ. Το έγκλημα που θα συντελεστεί με τη συγχώνευση δεν θα είναι στιγμιαίο, αλλά θα είναι διαρκές. Τα κριτήριά για τη συγχώνευση δε φαίνεται να είναι ακαδημαϊκά. Είναι, μάλλον,  μικροπολιτικά ….  Από τα ακαδημαϊκά όργανα θα περίμενε κανείς, σεβόμενα την αυτονομία και αυτοτέλεια του Πανεπιστημίου, να υπερασπισθούν τις αποφάσεις των αρμόδιων οργάνων (Συγκλήτου και ΓΣ Σχολών και Τμημάτων) και να αντιδράσουν στον ετσιθελισμό και τον κρατικό αυταρχισμό του Υπουργού Παιδείας, στον «παρά φύσιν ακαδημαϊκό γάμο» των συνενώσεων ΑΕΙ/ΤΕΙ με «κουμπάρους» που, δυστυχώς, λαθροβιούν και στα ελληνικά ΑΕΙ κα μετατρέπονται σε «ιμάντες μεταβίβασης» του κρατικού αυταρχισμού. Δυστυχώς, και οι πρυτανικές μας Αρχές, σχεδόν στο σύνολό τους,  στο θέμα των συνενώσεων λειτούργησαν απερίσκεπτα και χωρίς αρχές…

Και κάτι, ακόμη, πρόεδρε. Με τη συγχώνευση ανόμοιων και άνισων Τμημάτων που προωθείτε, έχετε αναλογιστεί ποια θα είναι στο μέλλον η επιστημονική και επαγγελματική ταυτότητα των πτυχιούχων του ΠΤΔΕ; Θα έχουμε «δύο σε ένα» με…. διπλό πτυχίο, ένα «Τμήμα πασπαρτού» σ’ ένα πανεπιστήμιο «super market» με Παραρτήματα στις πόλεις και κωμοπόλεις της Περιφέρειας…(κάτι μας θυμίζει αυτό από άλλες εποχές…). Τα πανεπιστημιακά Τμήματα, πρόεδρε, μπορεί να έχουν Τομείς ή κατευθύνσεις, αλλά χορηγούν  ενιαίο πτυχίο. Κατανοείτε, λοιπόν, ότι με τη συγχώνευση κινδυνεύουν τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων δασκάλων; Και, ακόμη, γιατί ένας υποψήφιος για Παιδαγωγικό Δημοτικής να δηλώσει το «διπλό» Τμήμα της Πάτρας με κίνδυνο για την επαγγελματική του προοπτική και να μη δηλώσει ένα οποιοδήποτε άλλο «καθαρό» Παιδαγωγικό σε άλλο ΑΕΙ που του τη διασφαλίζει; Καταλαβαίνετε την καθίζηση που θα υποστεί το Τμήμα σε επίπεδο φοιτητών; Θα συρθεί προς τα κάτω ….Κανένα άλλο Παιδαγωγικό Τμήμα -και το όμορό σας Παιδαγωγικό Νηπιαγωγών, ΤΕΕΑΠΗ, της Πάτρας είναι ομόφωνα εναντίον των συνενώσεων- δε διανοήθηκε να συνενωθεί με κάποιο ΤΕΙ. Είστε, με την έννοια αυτή, αρνητικά  ….ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ…..

Αν πρόεδρε, κάποια συνένωση είναι αναγκαία και για λόγους δημοσίου συμφέροντος, είναι η συνένωση των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δασκάλων και Νηπιαγωγών -κακώς δημιουργήθηκαν ξεχωριστά το 1984- σ’ ένα Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης ή της Αγωγής με διαφοροποίηση των προγραμμάτων σπουδών μετά από κάποιο εξάμηνο (παράδειγμα εδώ είναι η Κύπρος). Τέτοιες προτάσεις θα βρεις στα πρακτικά του Τμήματος, αλλά δεν προχώρησαν εξαιτίας λίγων αντιδράσεων.

Πρόεδρε,  αν το Τμήμα επέλεγε την αμφισβήτηση και την αντίσταση -αυτό έπραξαν όλα σχεδόν τα Τμήματα στο ΠΠ- στην εξουσία που επιχειρεί την κατάργηση  της τεχνολογικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα με το διακριτό της ρόλο, θα είχε «πεδίο της δόξης» λαμπρό, απαιτώντας με γνώση,  λογισμό και όραμα τα παρακάτω που θα ανέβαζαν και δε θα κατέβαζαν το Τμήμα:

1.. Την επανίδρυση του Διδασκαλείου, που   δυστυχώς,  έκλεισε επί υπουργίας Διαμαντοπούλου, παρά τις προσπάθειες που καταβάλαμε τότε για το αντίθετο. Έτσι, θα είχε το Τμήμα ακόμη μια «ανοιχτή πόρτα» για τους εκπαιδευτικούς της Περιφέρειας.

2. Την ανάληψη επιμορφωτικών προγραμμάτων για τους εκπαιδευτικούς της Περιφέρειας. Η δραστηριότητα αυτή μεταφέρεται στο ΕΑΠ!!!!! Και κανείς δε διαμαρτυρήθηκε….

3. Την παιδαγωγική κατάρτιση για τη χορήγηση «πιστοποιητικού παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας» (Ν. 2525/1997) των εκπαιδευτικών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που και αυτή, μάλλον, μεταφέρεται στο ΕΑΠ. Το ΠΤΔΕ Κρήτης ήδη χορηγεί τέτοια πιστοποιητικά. 

4. Τη διάσωση από τον εκφυλισμό που νομοθετεί η κυβέρνηση των Πειραματικών Σχολείων, με τα οποία τα Παιδαγωγικά Τμήματα είχαν πάντοτε «οικογενειακούς δεσμούς» (την εποπτεία αυτών των σχολείων στο ΠΠ, θεσμό του 1929, κόσμησαν οι αείμνηστοι Α. Κοσμόπουλος, Α. Ζούμπος, Σ. Κρίβας κ.ά. για να μην αναφερθώ στους επιζώντες ). Εν τέλει, φαίνεται ότι η κυβέρνηση παίρνει άριστα στους πειραματισμούς αλλά μηδέν στην ΑΡΙΣΤΕΙΑ που της ασκεί μπούλινγκ …

Όπως, βλέπεις, πρόεδρε, τα Παιδαγωγικά Τμήματα δεν έχουν κλείσει τον κύκλο τους, έχουν αντικείμενο για όποιον μπορεί να το διαγνώσει, να το σχεδιάσει και να αγωνισθεί χωρίς εξαρτήσεις, εκδουλεύσεις και μικροπολιτικά παιγνίδια για να το υπηρετήσει. 

Συνάδελφοι και συνοδοιπόροι του Παιδαγωγικού Τμήματος, σταματήστε το υπό εκτέλεση ατόπημα που θα εκτελέσει το Τμήμα, ένα Τμήμα που μαζί παλέψαμε να το φτάσουμε πολύ ψηλά και το φτάσαμε. Η σιωπή σας ή η ανοχή σας, θα είναι ΣΥΝΕΝΟΧΗ. Όλοι κρίνεστε και η κρίση για την κρίση που θα προκαλέσει η συγχώνευση θα είναι αμείλικτη και από τους φοιτητές σας και από τους δασκάλους που δεκαετίες αγωνίστηκαν για την ανωτατοποίηση της κατάρτισής τους και από τον ….μελλοντικό Δημαρά. Ό,τι χτίστηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια, ΜΗ το γκρεμίζετε. Δε θα ξαναχτιστεί εύκολα.

  Όσο είναι καιρός ανταποκριθείτε στο ρόλο της υπεράσπισης της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης που αποτελεί το θεμέλιο της αγωγής και της μόρφωσης των Ελλήνων πολιτών.

Μην αφήσετε να περιθωριοποιηθεί το Τμήμα που θα διαφοροποιηθεί με τη συγχώνευση από τα άλλα.

Ομότιμοι καθηγητές

Δελλής Ιωάννης

Ιωαννίδης Γεώργιος (τ. καθηγητής)

Λαμπροπούλου Βενέτα

Μπουζάκης Σήφης

Παπούλια-Τζελέπη  Παναγιώτα