Νηπιαγωγείο Ψάχνει για Δικαιώματα

Νηπιαγωγείο, το βασικό κομμάτι του εκπαιδευτικού συστήματος, που ψάχνει ακόμη για  δικαιώματα….

Το ωράριο των νηπιαγωγών, διδακτικό και εργασιακό, είναι θεσμοθετημένο με την Υπουργική Απόφαση 127187/Ε1/2016-ΦΕΚ2524/Β16-8-2016 και τον νόμο 4521/2018(Α’5), κατά τρόπο ανάλογο με αυτόν των δασκάλων, βάσει της οργανικότητας των σχολείων. Η συνθήκη αυτή όμως δημιουργεί αδικία σε βάρος των νηπιαγωγών των ολιγοθεσίων νηπιαγωγείων, οι οποίες δεν μπορούν να κάνουν χρήση του μειωμένου ωραρίου στην εργασία τους με βάση τα χρόνια υπηρεσίας τους. Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τους/τις συναδέλφους των ολιγοθεσίων δημοτικών, όπου και εκεί ισχύουν οι 25 ώρες διδακτικό ωράριο ανεξάρτητα από το βαθμό και τα χρόνια υπηρεσίας τους. Με την διαφορά, ότι στην περίπτωση των δημοτικών και προκειμένου, προφανώς ο νομοθέτης να εξομαλύνει αν όχι να άρει αυτή την διαφοροποίηση ανάμεσα στις ολιγοθέσιες σχολικές μονάδες και τις πολυθέσιες (4θέσιες και πάνω) προβλέπει την παροχή υπερωριακής αποζημίωσης στους/στις συναδέλφους, που καλύπτουν το διδακτικό τους ωράριο, αλλά παρόλα αυτά εργάζονται διδακτικά για την εξυπηρέτηση του ωραρίου του ολιγοθέσιου σχολείου.

Στην περίπτωση των νηπιαγωγείων, παρατηρείται ότι η διδακτική ώρα υπολογίζεται διαφορετικά, παρόλο που οι δύο δομές ανήκουν στην ίδια βαθμίδα και διοικητικά λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Το αποτέλεσμα είναι οι ώρες του ωρολογίου προγράμματος των ολιγοθεσίων νηπιαγωγείων, να μην υπερβαίνουν το υποχρεωτικό διδακτικό ωράριο των νηπιαγωγών και ως εκ τούτου, νομικά να μην έχουν την δυνατότητα να αιτηθούν υπερωριακή απασχόληση.

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι οι διδακτικές ώρες υπολογίζονται, με τον τρόπο που αναφέρθηκε παραπάνω και που δεν είναι κοινός, και επιπλέον απαιτείται να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στο γεγονός ότι υπάρχει χρόνος στο ωρολόγιο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου, ο οποίος δεν προσμετράτε ως διδακτικός και αυτός αφορά στην ώρα της πρωινής προσέλευσης, του διαλείμματος αλλά και της προετοιμασίας για την αποχώρηση.

Η ιδιαιτερότητα της φοίτησης των παιδιών στο νηπιαγωγείο, λόγω της ηλικίας τους (συνεχή και άμεση εποπτεία), της φιλοσοφίας του προγράμματος σπουδών (βιωματική μάθηση που λαμβάνει υπόψη και αξιοποιεί μαθησιακά τα ενδιαφέροντα, τις ανάγκες των παιδιών και την επίλυση προβλήματος), απαιτούν ο χρόνος της πρωινής προσέλευσης, του διαλείμματος αλλά και της προετοιμασίας για την αποχώρηση να αποτελούν ευκαιρία για παιδαγωγική αξιοποίηση.

 Ο οδηγός σπουδών, η φιλοσοφία του προγράμματος στο νηπιαγωγείο και ο πολυτροπικός χαρακτήρας της μάθησης όπως αυτή διαμορφώνεται στο νηπιαγωγείο,  δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι όλος ο χρόνος στο νηπιαγωγείο είναι  διδακτικός και έτσι πρέπει να υπολογίζεται.

Θα πρέπει να υπάρξει αναπροσαρμογή του ωραρίου των νηπιαγωγών με τη λογική αυτή, ώστε το ωράριο να είναι ίδιο για όλους/όλες και να μην παρατηρείται αυτή η διαφορά  που υπάρχει, ανάλογα με την οργανικότητα του σχολείου και το τμήμα που αναλαμβάνει ο κάθε εκπαιδευτικός.

Επιπλέον όταν υπάρχει αδυναμία να μπορούν οι εκπαιδευτικοί να έχουν το μειωμένο ωράριο, που δικαιούνται με τα χρόνια υπηρεσίας, θα πρέπει όπως γίνεται και στα ολιγοθέσια δημοτικά να δίνονται υπερωρίες.

Διάσταση επίσης παρατηρείται ως προς το διδακτικό υποχρεωτικό ωράριο των διευθυντών/ντριών δημοτικών και νηπιαγωγείων.

Οι ώρες των διευθυντριών/ων στα 4θέσια, 5θέσια και 6θέσια νηπιαγωγεία ορίζονται κατά δυο ώρες περισσότερες από εκείνες των διευθυντών/ντριών των αντίστοιχων δημοτικών.

Σε ότι αφορά τον ανύπαρκτο χρόνο που οι προϊστάμενές των νηπιαγωγείων έχουν στη διάθεση τους, για να διεκπεραιώσουν γραφειοκρατικές διαδικασίες και να οργανώσουν θέματα που αφορούν το νηπιαγωγείο, την πίεση που βιώνουν και την εξουθένωση τελικά που αισθάνονται, θεωρούμε ότι είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για το οποίο ο κλάδος θα πρέπει να κινηθεί συλλογικά και δυναμικά, αν θέλουμε να μη χαθεί ο ουσιαστικός σκοπός και το μοναδικό περιεχόμενο του σχολείου και της εκπαίδευσης. Είναι πολύ σημαντική η οργάνωση της σχολικής μονάδας σε υπαρκτό όμως χρόνο και όχι στον ανύπαρκτο που απομένει από την άσκηση των διδακτικών καθηκόντων.

Η θεσμοθέτηση του ωραρίου στο νηπιαγωγείο υπήρξε σημαία αγώνων του κλάδου για πολλά χρόνια. Είναι όμως κενολογία, όταν ουσιαστικά δεν εφαρμόζεται στην πλειοψηφία των νηπιαγωγείων. Απαιτείται σοβαρή πρωτοβουλία και ουσιαστική θέληση για να  λυθεί ένα σοβαρό κλαδικό ζήτημα, γιατί ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται όταν αφορά ένα μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών.

Το νηπιαγωγείο είναι ολιγοθέσιο σχολείο, με δομή, οργάνωση,  κανόνες λειτουργίας και τα ανάλογα δικαιώματα. Έχουμε  την απαίτηση να αντιμετωπίζεται  ως τέτοιο.

 

 

 

Κινητικό για την 25η Μαρτίου

Κίνηση και 25η Μαρτίου 

Ε Φακίνου- Τα Ελληνάκια - παρουσίαση, παιχνίδια on line

1. "Τα Ελληνάκια" παρουσίαση 
2. Σήμερα γάμος γίνεται
3. Θούριος
4. Κάτω στον γιαλό
5. πουλιά
6. Ωραία που ναι η νύφη μας

Ελλάδα και Ήρωες/Ηρωίδες του 21 (σκετς)

 

Τσολιάς 1

Ελλάδα χωρά  τιμημένη

 και στους αιώνες δοξασμένη

 πέρασες μπόρες αμέτρητες

πολέμους σφαγές και απειλές

 με μεγάλο πόνο στην καρδιά

έβλεπες όλα τα παιδιά σου

να πολεμούν αντρειωμένα

σε λόγγους και σε λαγκαδιές.

Άντεξες μάνα στοργική

κρύβοντας τον πόνο στην ψυχή!

 

Ελλάδα

Για δεστε πως κατάντησα

 στα μαύρα φορεμένη

και τετρακόσια ολόκληρα

χρόνια αλυσοδεμένη.

Τα ορφανά μου τα παιδιά

σε ποιους γιαλούς γυρίζουν,

πώς ζούνε και ανατρέφονται

χωρίς να με γνωρίζουν.

Σε ξένους σέρνονται γιαλούς

 και σε σκλαβιάς λιμάνια

 μ’ αφήνουν μόνη και έρημη

 να τρέχω στα σκοτάδια

 

Τσολιάς2

Μάνα γλυκιά μανούλα μου,

δεν είσαι μοναχή σου!

Πέτα τα μαύρα που φορείς

να λάμψει η μορφή σου.

Σπάσε τις αλυσίδες σου

που τετρακόσια χρόνια

 σου μάτωναν τα χέρια σου

 χωρίς καμιά συμπόνια.

Κοίτα μια κόρη έρχεται

 να μείνει πια κοντά σου

 αυτή που χρόνια λαχταράς

 να γίνει η Λευτεριά σου.

 

Ελευθερία (μπαίνει τρέχοντας κρατώντας σπαθί)

Ποια είναι αυτή που βογγά

και λευτεριά φωνάζει

 κι είναι η φωνή της βροντερή

που κι ουρανούς σκεπάζει;

Ελλάδα μου ολόγλυκια

περάσαν τόσα χρόνια

που έφυγα μα γύρισα

μαζί με χελιδόνια.

Τα ανοιξιάτικα πουλιά

με πήραν στα φτερά τους

και μ έφεραν μανούλα μου

στο γλυκοπέταγμά τους.

 

Δόξα (μπαίνει κρατώντας στεφάνια)

Κι όμως δεν ήρθες μοναχή

και η Δόξα αντρειωμένη

μέσα απ΄το αίμα, τον καπνό

εβγήκε λυτρωμένη.

Και πέταξα Ελλάδα μου

να ρθω στην αγκαλιά

 σου να στεφανώσω τα άφταστα

 και ηρωικά παιδιά σου.

Ελλάδα αθάνατη γλυκιά

 φιλώ το μέτωπό σου

 σε στεφανώνω με μυρτιές

 για τον ηρωισμό σου!

 

Τσολιάς 3

Ολόγλυκια Ελλάδα μου

 κράτησε την καρδιά σου

 τώρα θα δεις να έρχονται

τα διαλεχτά παιδιά σου,

 αυτά που πολεμήσανε

σε λόγκους και βουνά

και φέρνουνε στα πόδια σου

αυτή τη Λευτεριά.

Στην Άγια Λαύρα υψώθηκαν

τα πρώτα λάβαρά μας

 και ΛΕΥΤΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ

ήταν το σύνθημά μας!

 

Κολοκοτρώνης

Με λένε Γέρο του Μοριά

Και γέρασα στ αλήθεια

Μα κάτω από τ άσπρα μου μαλλιά

Έκρυβα μες στα στήθια

Την πίστη για τη λευτεριά

Τη δόγα, την ελπίδα

Πως θα μια στην αγκάλη σου

Μεγάλη μου πατρίδα

Κολοκοτρώνης είμαι εγώ

με τα άσπρο άλογό μου

φόβος και τρόμος έγινα

στον άσπονδο εχθρό μου.

(κρατά σάλπιγγα, φωνάζει και έρχονται οι ήρωες και ηρωίδες)

 

 Διάκος

Για δες καιρό που διάλεξε

ο Χάρος να με πάρει

 τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά

και βγάζει η Γης χορτάρι

Θανάσης Διάκος είμαι

 εγώ κι εκεί στην Αλαμάνα

το έχυσα το αίμα μου

 για σε γλυκιά μου Ελλάδα

 

Ανδρούτσος

Ανδρούτσος λέγομαι εγώ

στο χάνι της Γραβιάς

 καινούρια μέρα έφερα

 ημέρα Λευτεριάς.

 

Δερβίσης πήγαινε μπροστά

καβάλα στο άλογό του

μα εγώ το χάνι το κανα

τάφο παντοτινό του.

 

Και σαν η νύχτα απλώθηκε

 στο χέρι με σπαθί

πέρασα μέσα από τον εχθρό

 με πίστη αληθινή.

Για τον θάνατο του Διάκου

πήρα εκδίκηση εκεί

κι εμπόδισα με πείσμα

την εχθρική ορμή!

 

Μπουμπουλίνα

Στις θάλασσες μεγάλωσα

με λένε Λασκαρίνα

μα στον αγώνα έγινα

γενναία Μπουμπουλίνα.

 

Μ΄αυτά μου τα πυρπολικά

 τον θάνατο σκορπούσα

και στις καρδιές το μήνυμα

της λευτεριάς ξυπνούσα.

 

Και άλλα παιδιά της θάλασσας

 Μαζί μου αντρειωμένα

πολέμησαν με μια ψυχή

 και γίναν ξακουσμένα.

 

 

Κανάρης

Πυρπολητή με κράζουνε

με λένε όμως Κανάρη

 είμαι των Ψαρών εγώ παιδί

των ψαριανών καμάρι.

 

Με τα μικρά πυρπολικά

τον τρόμο προξενούσα

και στα καράβια της Τουρκιάς(του εχθρού)

τον θάνατο σκορπούσα.

Την τουρκική αρμάδα εγώ

τίναξα στον αέρα

 τον άπιστο Καρά Αλί

και όλη του την παρέα.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ

Καραβοκύρης τολμηρός,

της Ύδρας το καμάρι,

Ανδρέας Μιαούλης είν'το όνομά μου,

γνωστός για την εξυπνάδα

μα και για την λεβεντιά μου

 

Με τα ηρωικά μου παλικάρια,

 στον Γέροντα πολεμήσαμε

και τον εχθρό νίκησαμε.

 

Σε σπετσιώτικα, υδραίικα και ψαριανά καράβια,

παλέψαμε όλοι μαζί

με μια ψυχή με μια φωνή

και τα πυρπολικά εδώσαν στον εχθρό

χαριστική βολή.

 

Δέσπω

Αχός βαρύς ακούγεται

 στου Δημουλά τα αλώνια

η Δέσπω κάνει πόλεμο

με νύφες και μ εγγόνια.

 

Αρβανιτιά μας πλάκωσε

μα εγώ δεν τη φοβάμαι

 η Δέσπω αφέντες λιάπηδες

 δεν έκανε, δεν κάνει.

 

Τα άρματα δεν τα ρίχνουμε

 κι ας τούρκεψε το Σούλι.

Λεύτερη εγώ γεννήθηκα.

 Λεύτερη θα πεθάνω!

 

Φεραίος

Ως πότε παλληκάρια,

θα ζούμε στα στενά
Μονάχοι σαν λιοντάρια,

 στις ράχες στα βουνά;

Σπηλιές να κατοικούμε,

 να βλέπουμε κλαδιά
Να φεύγουμε  απ' τον κόσμο,

για την πικρή σκλαβιά;

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
Παρά σαράντα χρόνους,

σκλαβιά και φυλακή.

 

Είμαι ο Ρήγας Φεραίος

 και ο θούριος μου είναι σπουδαίος,

με τα ποιήματα μου πολεμώ

 για την Ελλάδα που αγαπώ.

 Με το θούριο

και με άλλα έργα επαναστατικά

 ήθελα όλα τα βαλκάνια

να θαρρέψουν στην καρδιά.

 

Νικηταράς

Εγώ είμαι ο Νικηταράς,

γενναίος και παλικαράς,

 με την τρανή μου λεβεντιά

 ξεσήκωνα την κλεφτουριά.

Νικηταράς είμαι εγώ

 με λένε τουρκοφάγο,

Τούρκος σαν με δει λιγώνει

και το αίμα του παγώνει.

 

Μες στους κάμπους  εγώ κοιμάται

και κανένα δε φοβάμαι

και μέσα στην μέση στην Τριπολιτσά

καταστρέφω τον πασά.

 

ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

 

Είμαι μικρόσωμος κι αδύνατος,

 αλλά έξυπνος κι ευκίνητος,

 έχω βλέμμα ζωηρό

και στρατηγικό μυαλό.

 

Είμαι ο Καραϊσκάκης

ο γενναίος στρατηγός

 στις ηρωικές τις μάχες

 των Ελλήνων ο αρχηγός.

 

Γύρω τότε από την Αθήνα

 και από την Αττική,

 μάχη δώσαμε μεγάλη

σε μια κρίσιμη στιγμή.

 

Άδικο είπαν πως ήταν

που σκοτώθηκα εκεί,

μα η πίστη στην πατρίδα

δικαιώνει την θανή.

 

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ

Ιερέας και αγωνιστής

της Πελοποννήσου μαχητής.

Ο Παπαφλέσσας είμαι εγώ,

που ηρωικά πολέμησα

δίχως φόβο και δισταγμό.

Μπροστά εγώ και στο Μανιάκι

τόλμησα εμπόδιο να σταθώ,

στου Ιμπραήμ τον αμέτρητο

 και δυνατό στρατό

κι ας το ήξερα πολύ καλά

πως σφοδρά θα νικηθώ.

 

ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΝΟΥΣ

 

Είμαι η Μαντώ η Μαυρογένους

και στην αναγέννηση του Γένους

 πίστεψα με όλη την ψυχή μου

και πάλεψα με το κορμί μου.

 

Από την Μύκονο ορμώντας

 στον αγώνα τον ιερό

έδειξα την δύναμη μου

στον κατακτητή εχθρό!

 

 Όση περιουσία είχα

 την διέθεσα κι αυτή

 για να δώσω στην πατρίδα

ό, τι  μπορούσα πιο πολύ!

 

Ελλάδα

Τα λόγια σας παρηγοριά

στάλαξαν στην καρδιά μου

και στέρεψαν στα μάτια μου

 τα μαύρα δάκρυά μου.

 

Ελευθερία

Μάνα που είχε και έθρεψε

 τόσα παιδιά γενναία

θα μείνει πάντα ιστορική

και πάντοτε ωραία!

 

Δόξα

Και γω με τα στεφάνια μου

 τώρα σας στεφανώνω

με την τρανή μητέρα σας

 για πάντα σας ενώνω.

(στεφανώνει όλα τα παιδιά)

 

Ήρωες του 21 (ποιήματα)

 

 

Ιστοριά

Ήταν κάποτε η πατρίδα

 κάτω από σκληρή σκλαβιά,

 και οι Έλληνες ποθούσαν

 να έχουν όλοι Λευτεριά.

 Η επανάσταση αρχίζει

 με δυσκολίες πολλές,

όμως, τίποτα δεν πτοούσε

των Ελλήνων τις καρδιές!

Και το 21,τον Μάρτη,

 κάτω εκεί εις τον Μοριά,

η επανάσταση αρχίζει

 με τουφέκια και σπαθιά!

Είμαι πολύ περήφανη

 που έχω τούτα τα παιδιά,

 Ήρωες και αγωνιστές

 με ατρόμητη καρδιά.

 

 

Κολοκοτρώνης

Με λένε Γέρο του Μοριά

Και γέρασα στ αλήθεια

Μα κάτω από τ άσπρα μου μαλλιά

Έκρυβα μες στα στήθια

Την πίστη για τη λευτεριά

Τη δόξα, την ελπίδα

Πως θα μαι στην αγκάλη σου

Μεγάλη μου πατρίδα.

Κολοκοτρώνης είμαι εγώ

με τα άσπρο άλογό μου

φόβος και τρόμος έγινα

στον άσπονδο εχθρό μου.

 

 

 Διάκος

Για δες καιρό που διάλεξε

ο Χάρος να με πάρει,

 τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά

και βγάζει η Γης χορτάρι.

Θανάσης Διάκος είμαι

 εγώ κι εκεί στην Αλαμάνα

το έχυσα το αίμα μου

 για σε γλυκιά μου Ελλάδα.

 

Ανδρούτσος

Ανδρούτσος λέγομαι εγώ

στο χάνι της Γραβιάς

 καινούρια μέρα έφερα

 ημέρα Λευτεριάς.

 

Δερβίσης πήγαινε μπροστά

καβάλα στο άλογό του

μα εγώ το χάνι το κανα

τάφο παντοτινό του.

 

Και σαν η νύχτα απλώθηκε

 στο χέρι με σπαθί

πέρασα μέσα από τον εχθρό

 με πίστη αληθινή.

Για τον θάνατο του Διάκου

πήρα εκδίκηση εκεί

κι εμπόδισα με πείσμα

την εχθρική ορμή!

 

Μπουμπουλίνα

Στις θάλασσες μεγάλωσα

με λένε Λασκαρίνα

μα στον αγώνα έγινα

γενναία Μπουμπουλίνα.

 

Μ΄αυτά μου τα πυρπολικά

 τον θάνατο σκορπούσα

και στις καρδιές το μήνυμα

της λευτεριάς ξυπνούσα.

 

Και άλλα παιδιά της θάλασσας

 Μαζί μου αντρειωμένα

πολέμησαν με μια ψυχή

 και γίναν ξακουσμένα.

 

 

Κανάρης

Πυρπολητή με κράζουνε

με λένε, όμως, Κανάρη

 είμαι των Ψαρών εγώ παιδί

των ψαριανών καμάρι.

 

Με τα μικρά πυρπολικά

τον τρόμο προξενούσα

και στα καράβια της Τουρκιάς(του εχθρού)

τον θάνατο σκορπούσα.

Την τουρκική αρμάδα εγώ

τίναξα στον αέρα

 τον άπιστο Καρά Αλί

και όλη του την παρέα.

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ

Καραβοκύρης τολμηρός,

της Ύδρας το καμάρι,

Ανδρέας Μιαούλης είν'το όνομά μου,

γνωστός για την εξυπνάδα μου

μα και  τη λεβεντιά μου.

 

Με τα ηρωικά μου παλικάρια,

 στον Γέροντα πολεμήσαμε

και τον εχθρό νίκησαμε.

 

Σε σπετσιώτικα, υδραίικα και ψαριανά καράβια,

παλέψαμε όλοι μαζί

με μια ψυχή, με μια φωνή

και τα πυρπολικά δώσαν στον εχθρό

χαριστική βολή.

 

Δέσπω

Αχός βαρύς ακούγεται

 στου Δημουλά τα αλώνια

η Δέσπω κάνει πόλεμο

με νύφες και μ εγγόνια.

 

Αρβανιτιά μας πλάκωσε

μα εγώ δεν τη φοβάμαι

 η Δέσπω αφέντες λιάπηδες

 δεν έκανε, δεν κάνει.

 

Τα άρματα δεν τα ρίχνουμε

 κι ας τούρκεψε το Σούλι.

Λεύτερη εγώ γεννήθηκα.

 Λεύτερη θα πεθάνω!

 

Φεραίος

Ως πότε παλληκάρια,

θα ζούμε στα στενά
Μονάχοι σαν λιοντάρια,

 στις ράχες στα βουνά;

Σπηλιές να κατοικούμε,

 να βλέπουμε κλαδιά
Να φεύγουμε  απ' τον κόσμο,

για την πικρή σκλαβιά;

Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή
Παρά σαράντα χρόνους,

σκλαβιά και φυλακή.

 

Είμαι ο Ρήγας Φεραίος

 και ο θούριος μου είναι σπουδαίος,

με τα ποιήματα μου πολεμώ

 για την Ελλάδα που αγαπώ.

 Με το θούριο

και με άλλα έργα επαναστατικά

 ήθελα όλα τα βαλκάνια

να θαρρέψουν στην καρδιά.

 

Νικηταράς

Εγώ είμαι ο Νικηταράς,

γενναίος και παλικαράς,

 με την τρανή μου λεβεντιά

 ξεσήκωνα την κλεφτουριά.

Νικηταράς είμαι εγώ

 με λένε τουρκοφάγο,

Τούρκος σαν με δει λιγώνει

και το αίμα του παγώνει.

 

Μες στους κάμπους  εγώ κοιμάται

και κανένα δε φοβάμαι

και μέσα στην μέση στην Τριπολιτσά

καταστρέφω τον πασά.

 

ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗΣ

 

Είμαι μικρόσωμος κι αδύνατος,

 αλλά έξυπνος κι ευκίνητος,

 έχω βλέμμα ζωηρό

και στρατηγικό μυαλό.

 

Είμαι ο Καραϊσκάκης

ο γενναίος στρατηγός

 στις ηρωικές τις μάχες

 των Ελλήνων ο αρχηγός.

 

Γύρω τότε από την Αθήνα

 και από την Αττική,

 μάχη δώσαμε μεγάλη

σε μια κρίσιμη στιγμή.

 

Άδικο είπαν πως ήταν

που σκοτώθηκα εκεί,

μα η πίστη στην πατρίδα

δικαιώνει την θανή.

 

ΠΑΠΑΦΛΕΣΣΑΣ

Ιερέας και αγωνιστής

της Πελοποννήσου μαχητής.

Ο Παπαφλέσσας είμαι εγώ,

που ηρωικά πολέμησα

δίχως φόβο και δισταγμό.

Μπροστά εγώ και στο Μανιάκι

τόλμησα εμπόδιο να σταθώ,

στου Ιμπραήμ τον αμέτρητο

 και δυνατό στρατό

κι ας το ήξερα πολύ καλά

πως σφοδρά θα νικηθώ.

 

ΜΑΝΤΩ ΜΑΥΡΟΓΕΝΝΟΥΣ

 

Είμαι η Μαντώ η Μαυρογένους

και στην αναγέννηση του Γένους

 πίστεψα με όλη την ψυχή μου

και πάλεψα με το κορμί μου.

 

Από την Μύκονο ορμώντας

 στον αγώνα τον ιερό

έδειξα την δύναμη μου

στον κατακτητή εχθρό!

 

 Όση περιουσία είχα

 την διέθεσα κι αυτή

 για να δώσω στην πατρίδα

ό, τι  μπορούσα πιο πολύ!

 

ΙΣΤΟΡΙΑ 2

 

Μα υπήρξαν φωτισμένοι

άνθρωποι στην Οδησσό

που ζητούσαν να αφυπνίσουν

 τον ελληνικό λαό.

Δεν κρατούσανε μαχαίρι,

 ούτε είχανε σπαθί

μόνο φρόντιζαν να λένε

πως αξίζει πιο πολύ

να αγωνίζεται καθένας

 για ελεύθερη ζωή.

 

Τρεις έμποροι γενναίοι

έκαναν τότε την αρχή

 και ιδρύσαν εταιρεία

που την είπαν φιλική.

Ας μιλήσουν τώρα οι ίδιοι

για την δράση τους αυτή!

 

 

ΤΣΑΚΑΛΩΦ

 

Τσακάλωφ Αθανάσιος

 είναι το όνομα μου

και στα ξένα που διαμένω

το μυαλό μου παθιασμένο

ονειρεύεται , ελπίζει

μια ιδέα στριφογυρίζει.

Ήταν όλων μας το χρέος

 να σκεφτούμε σοβαρά

πώς το έθνος θα ξεφύγει

από την άδικη σκλαβιά

Ένα σχέδιο χρειαζόταν

 και οργάνωση πολλή

πριν οι άντρες πολεμήσουν

 με πιστόλι και σπαθί.

Έτσι ιδρύσαμε  οι τρείς μας

(αγκαλιάζει τους ώμους των άλλων δύο)

 την Εταιρεία την φιλική

και την κρατήσαμε κρυφή

από των εχθρών την προσοχή

 για αυτό και ήταν μυστική.

 

Ν. ΣΚΟΥΦΑΣ

Είμαι ο Νικόλαος Σκουφάς

 και εκεί στην Οδησσό,

στην μακρινή Ρωσία,

γνωριστήκαμε και οι τρείς

 και ιδρύσαμε την Φιλική εταιρεία,

φλόγα να δώσουμε

 στην σκλαβωμένη Ελλάδα μας

για ελευθερία.

Όποιος ήταν στην ομάδα

 όρκο έδινε ιερό

κι έτσι η φιλική εταιρεία

ήταν κάτι πολύ κρυφό.

Χρήματα και όπλα

με ομόνοια μαζεύαμε

για τον δίκιο των Ελλήνων αγώνα.

 

 

 

Ε.ΞΑΝΘΟΣ

 

Είμαι ο Εμμανουήλ ο Ξάνθος,

ιδρυτής και εγώ της Φιλικής Εταιρείας.

 Είχα την μέρα μαγαζί εμπορικό

αλλά το βράδυ γίνονταν στρατηγείο

 των φιλικών κρυφό.

 Κάτω από το φως των κεριών

 και με το ένα χέρι στην καρδιά

 και το άλλο στο Ευαγγέλιο

 ορκίζονταν πίστη για ελευθερία

 της Ελλάδας τα παιδιά.

 Μέλη γίνανε πολίτες από κάθε περιοχή

 και έτσι απέκτησε η εταιρεία δύναμη και υπεροχή.

 Όμως έλειπε αλήθεια ένας τέτοιος αρχηγός

 που θα ήταν στον αγώνα άξιος οδηγός.

 

 

 

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Ο καθένας τους σας είπε

λίγα από όσα έχουν συμβεί,

ότι έκανε ή είπε

ή ότι κρύβει στην ψυχή,

προκειμένου η δόλια πατρίδα μας

 να ελευθερωθεί.

 Και δεν ήταν μόνο αυτοί

που θυσίασαν πολλά

 αλλά νέοι ,γέροι,

παιδιά ,γυναίκες

 όλος ο λαός μαζί τους

 αγωνίστηκε σκληρά

 για να έχετε εσείς τώρα

 όλα της ελευθερίας τα καλά!!!!