ΔΟΕ: Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την Αξιολόγηση (Σχετ: πρόσκληση του Υπουργού στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.)

Αρ. Πρωτ:1869

Αθήνα 5/2/2013 Προς Τον Υπουργό Παιδείας κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο Κοιν. 1. Συλλόγους Εκπαιδευτικών Π.Ε. 2. Μ.Μ.Ε.

Θέμα: Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την Αξιολόγηση

Σχετ: πρόσκληση του Υπουργού στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

Κύριε Υπουργέ,

            Σε απάντηση της πρόσκλησης σας προς το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. για συνάντηση - συζήτηση και κατάθεση των προτάσεων της Ομοσπονδίας μας επί του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, σας υπενθυμίζουμε τα εξής:

• Στις συναντήσεις που είχαμε μαζί σας, στις 18 Ιουλίου, στις 10 Σεπτεμβρίου και στις 20 Νοεμβρίου 2013,επανειλημμένα σας γνωστοποιήσαμε τις θέσεις μας για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου.
• Σας είχαμε τονίσει πως δεν μπορεί να υπάρξει για το θέμα αυτό οποιαδήποτε συμμετοχή μας σε διάλογο όσο η αξιολόγηση συνδέεται με τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη και τις απολύσεις των εκπαιδευτικών που προβλέπονται στο υπάρχον νομικό πλαίσιο (Νόμοι 3848/2010 και 4024/2011). Σας θυμίζουμε ότι είχατε εκφραστεί θετικά στις ανωτέρω παρατηρήσεις μας όπως και για τις άλλες θέσεις που σας αναπτύξαμε. Δυστυχώς με θλίψη διαπιστώνουμε ότι στο προσχέδιο Π.Δ. κανένα από τα στοιχεία που σας καταθέσαμε δεν έχει ληφθεί υπόψη.
• Οι αυθαίρετες, αντιπαιδαγωγικές και αντιεπιστημονικές ποσοστώσεις που προβλέπονται στο Ν.4024/2011 (προάγεται το 90% των εκπαιδευτικών από τον βαθμό Ε στον Δ, το 80% στον Γ, το 70% στον Β και το 30% στον Α) δείχνουν ξεκάθαρα πως για οικονομικούς και μόνο λόγους χρησιμοποιείτε την αξιολόγηση προκειμένου να καθηλωθούν ακόμη περισσότερο οι μισθοί των εκπαιδευτικών.
• Αρνούμαστε με τη συμμετοχή μας να νομιμοποιήσουμε ένα διάλογο που χρησιμοποιείται ως προκάλυμμα ήδη ειλημμένων αναχρονιστικών και αντιδραστικών αποφάσεων που θα επαναφέρουν την εκπαίδευση σε εποχές αυταρχισμού και τρομοκρατίας που είναι καταδικασμένες στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας.
• Ο κλάδος των εκπαιδευτικών έχει δώσει μεγάλους αγώνες για την παιδαγωγική ελευθερία και τη δημοκρατία στο σχολείο και είναι αντίθετος σε κάθε μορφή αξιολόγησης - χειραγώγησης που κατηγοριοποιεί τα σχολεία και τιμωρεί τους εκπαιδευτικούς.

Η προσπάθεια να απαλλαγεί το κράτος από τις διαχρονικές του ευθύνες και να υποδειχθεί ο εκπαιδευτικός ως μοναδικός υπαίτιος των προβλημάτων της εκπαίδευσης, είναι άδικη, επικίνδυνη και δε βοηθάει στη δημιουργία παιδαγωγικού κλίματος στα σχολεία, το οποίο είναι απαραίτητο προκειμένου να έχουμε εκπαίδευση αντάξια των αναγκών της εποχής που διανύουμε.

Κύριε Υπουργέ,

            Όπως αντιλαμβάνεστε, παρά το γεγονός ότι πάντα είμαστε υπέρ του ουσιαστικού και γόνιμου διαλόγου που πραγματοποιείται με σεβασμό των δυο πλευρών που συμμετέχουν, δεν υπάρχει πεδίο ειλικρινούς συζήτησης για ένα νομοθέτημα το οποίο στέλνει τον εκπαιδευτικό στο «απόσπασμα».

Σας δηλώνουμε, όμως,  πως η αποσύνδεση από την πλευρά σας της βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης των εκπαιδευτικών και των αυθαίρετων και αντιπαιδαγωγικών και αντιεπιστημονικών ποσοστώσεων από την αξιολόγηση, θα μπορούσε να αποτελέσει προϋπόθεση επικοινωνίας και διαλόγου στα πλαίσια της αναγνώρισης της αναγκαιότητας της εξασφάλισης ομαλότητας στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΙ Ο ΛΥΚΟΣ

Tears speak for themselves

by PAULO COELHO on FEBRUARY 2, 2013

Our great goal in life is to love. The rest is silence.

We need to love.
Even when it leads us to the land where the lakes are made of tears, to that secret, mysterious place, the land of tears!

Tears speak for themselves. And when we feel that we have cried all we needed to cry, they still continue to flow.
But when we believe that our life is destined to be a long walk through the Vale of Sorrows, the tears suddenly vanish.

Because we managed to keep our heart open, despite the pain.

Because we realised that the person who left us did not take the sun with them or leave darkness in their place.
They simply left, and with every farewell comes a hidden hope.

It is better to have loved and lost than never to have loved at all.

 
 
taken from MANUSCRIPT FOUND IN ACCRA

http://paulocoelhoblog.com/2013/02/02/tears-speak-for-themselves/ 

ΤΟ ΠΙΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΤΟ ΠΙΑΣΙΜΟ ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Written by Μάρλεν Κεφαλίδου on 31 January 2013.

Η ικανότητα να γράφουμε είναι μια πιο σύνθετη ικανότητα από όσο νομίζουμε. Το γράψιμο επηρεάζεται από την ανάπτυξη τηςαισθησιοκινητικής, αντιληπτικής και γνωστικής ικανότητας. Ο πιο σωστός και κοινά αποδεκτός τρόπο να πιάνουμε το μολύβι είναι με τα τρία δάχτυλα (αντίχειρας – δείκτης – μέσος) τα δάχτυλα δηλαδή που κάνουμε το σταυρό μας. Παρόλα αυτά υπάρχουν και άλλοι τρόποι πιασίματος του μολυβιού που είναι το ίδιο αποτελεσματικοί σύμφωνα με τους επιστήμονες. Είναι πολύ σημαντικό να πιάνουμε σωστά το μολύβι με όσο το δυνατόν λιγότερη πίεση στους μύες.

Είναι σημαντικό το παιδί από τη στιγμή που αρχίζει να πιάνει στα χέρια του μολύβι (ξυλομπογιά, μαρκαδόρο ή οποιοδήποτε αντικείμενο γραφής) να περάσει από όλα τα στάδια πιασίματος και να μην περιμένουμε να κρατήσει σωστά το μολύβι. Και είναι σημαντικό, γιατί βοηθάει στην εξάσκηση της λεπτής κινητικότητας και της γενικότερης ικανότητας του χεριού να πιάνει. Για το λόγο αυτό δεν πρέπει να πιέζουμε τα μικρά παιδιά να πιάνουν σωστά το μολύβι και να τα ζορίζουμε να το κρατήσουν όπως θέλουμε εμείς, αλλά να τους δίνουμε το χρόνο που χρειάζονται να προσαρμόζονται στο σωστό τρόπο κρατήματος του μολυβιού. Αν το παιδί μάθει να κρατάει λάθος το μολύβι (επειδή το πιέσαμε να το κάνει νωρίτερα) το πιθανότερο είναι πως μετά δε θα μπορέσει να διορθώσει το λάθος κράτημα του μολυβιού.

ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΜΗΝΩΝ ΕΠΟΧΩΝ

ΓΝΩΡΙΜΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ

ΟΝΟΜΑ-ΣΥΜΒΟΛΑ-ΤΑΚΤΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ

Η θέση ΠΑΣΚ-ΔΗΣΥ στο σχέδιο Π.Δ. του Υπ. Παιδείας για την αξιολόγηση

                          

 Αθήνα 24 Γενάρη 2013

                                                    

 

Η θέση μας στο σχέδιο Π.Δ. του Υπ. Παιδείας

για την αξιολόγηση

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ

(αίτημα του διεκδικητικού πλαισίου της μεγάλης απεργίας του 2006)

       Τριάντα χρόνια μετά την κατάργηση του επιθεωρητή και του επιθεωρητισμού - το 1982 από την κυβέρνηση του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου - ο Υπουργός Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλος έδωσε στη δημοσιότητα το Σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος για την αξιολόγηση. Όπως αναφέρεται στην επιστολή που απέστειλε στις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες το σχέδιο Π.Δ. «συντάχθηκε στο πλαίσιο των Νόμων 4024/2011 και 4072/2012».

          Είναι προφανές, από την επιστολή και μόνο, ότι η αξιολόγηση – χειραγώγηση που προβλέπει ο 4024/12 για τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα επεκτείνεται και στην εκπαίδευση.   Οι εκπαιδευτικοί αξιολογούνται από μονοπρόσωπα όργανα (Δ/ντή – Σχολ. Σύμβουλο) και κατατάσσονται σε κατηγορίες.

          Το σχέδιο του Π.Δ. μας γυρίζει ακριβώς 30 χρόνια πίσω, στην προ του 1982 εποχή, αφού τα όσα προβλέπει, με ελάχιστες παραλλαγές, ίσχυαν και τότε:

·                     Ο επιθεωρητής και ο Διευθυντής του σχολείου αξιολογούσε τότε, ο Σχολικός Σύμβουλος και ο Διευθυντής του σχολείου αξιολογεί τώρα.

·                     Ελλιπής, επαρκής, καλός, πολύ καλός, εξαίρετος, κλπ. οι χαρακτηρισμοί τώρα, παρόμοιοι τότε. Το μόνο που αλλάζει είναι η κλίμακα της βαθμολογίας. Αντί για το 50, που ίσχυε ως άριστα τότε, τώρα ισχύει το 100.

·                     Σύνδεση με τη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη υπήρχε τότε, ακριβώς το ίδιο υπάρχει και τώρα.

Επιστροφή, λοιπόν, στο παρελθόν με το νέο – υποτίθεται – Π.Δ. Σα να μην πέρασε μια μέρα από τότε!!!

Η παράταξή μας, η Π.Α.Σ.Κ./ΔΗ.ΣΥ., που πρωτοστάτησε στους αγώνες για την κατάργηση του επιθεωρητή και του επιθεωρητισμού που – μαζί με την ίδρυση των παιδαγωγικών τμημάτων το 1982 – ήταν από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις στην ιστορία του Κλάδου, που έδωσε όλες της τις δυνάμεις σ’ αυτά τα 30 χρόνια  - κόντρα στους Νόμους του Αρσένη, του Ευθυμίου, της Γιαννάκου, του Στυλιανίδη και της Διαμαντοπούλου - για να μην επιστρέψουμε στο καθεστώς χειραγώγησης και αστυνομοκρατίας στα σχολεία,  θα δώσει και τώρα τη μάχη μαζί με ολόκληρο τον Κλάδο για να διατηρηθεί το καθεστώς παιδαγωγικής ελευθερίας και δημοκρατίας που υπάρχει στα σχολεία, για να μην περάσει το σχέδιο Π.Δ. του Υπουργείου Παιδείας.

"Εξουθενωτικό το σύστημα εκπαίδευσης",

ΜΑΜΑ ΠΟΤΕ ΘΑ ΧΙΟΝΙΣΕΙ;

της Β.Μαλέα

(Χειμώνας και η πιο συχνή ερώτηση που ακούμε εμείς εδώ στα ορεινά από τα παιδιά μας μάς ανησυχεί και μας προβληματίζει.

Ξεκινώντας την πορεία τους ως μαθητές οι μικροί μας θησαυροί ανοίγουν τα φτερά τους για το συναρπαστικό ταξίδι της ανακάλυψης της γνώσης. Το πρώτο σχολείο  το νηπιαγωγείο είναι  χώρος μάθησης , έκφρασης και δημιουργικότητας με ανοιχτά Αναλυτικά Προγράμματα που βασίζονται στα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του παιδιού. Στη μετάβαση τους στις άλλες εκπαιδευτικές βαθμίδες όμως, τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν. Η στόχευση  των μαθητών μας περιορίζεται σε έναν αγώνα βαθμοθηρίας , χάνεται, αργά αλλά σταθερά, η δημιουργικότητα και τα ενδιαφέροντα παραγκωνίζονται. Οι μαθητές  παλεύουν να απομνημονεύσουν στείρες γνώσεις , αποκομμένες από τη ζωή, γνώσεις με κύριο προσανατολισμό την προαγωγή τους στις επόμενες τάξεις και τελικά την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.)

Υπάρχει μία σύγχυση στην κοινωνία, η οποία αντικατοπτρίζεται στη στάση κυρίως των γονιών σχετικά με το τι σημαίνει και πού στοχεύει η εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί εργάζονται για ένα σχολείο εργασίας και συνεργασίας, όπου οι μαθητές πέρα από τις βασικές γνώσεις, συν-διοργανώνουν το μάθημα με βάση τα ενδιαφέροντά τους και συνεργαζόμενοι ανακαλύπτουν γνώσεις και πληροφορίες από το γύρω περιβάλλον. Οι γονείς από την άλλη μεριά, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού τους τις εισαγωγικές εξετάσεις, απαιτούν κατ΄ οίκον εργασίες, αποστήθιση μαθημάτων. Χάνεται έτσι η ανεκτίμητη εμπιστοσύνη προς τους δασκάλους και η σχέση τους γίνεται ανταγωνιστική.