Η πολιτική του « Διαίρει και βασίλευε» συνεχίζεται…..

Ο τρόπος που άνοιξαν οι πίνακες των αναπληρωτών εκπαιδευτικών αποτελεί πρόκληση για όλο τον εκπαιδευτικό κόσμο. Ο κλάδος των εκπαιδευτικών αγωνίζεται χρόνια για μόνιμους διορισμούς, για αξιοκρατία και αξιοπρεπή αντιμετώπιση από την πολιτεία.
Πάγια θέση μας και προμετωπίδα των αγώνων μας, ήταν και θα είναι η προάσπιση, των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών και η στήριξη του Δημόσιου σχολείου.
Το Υπουργείο τα τελευταία χρόνια, εφαρμόζει μια πολιτική με χαρακτηριστικά την αναξιοκρατία, την ανισότητα και την αδιαφορία για τις ανατροπές, που προκαλούνται στις ζωές των εκπαιδευτικών.

Οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί δικαιούνται ίση αντιμετώπιση από την πολιτεία, δικαιούνται έστω και τη μια ημέρα προϋπηρεσίας, δικαιούνται το δικαίωμα στην εργασία , που έχει κερδηθεί με αγώνα.

Οι ανισότητες που είτε από αδιαφορία, είτε από ανικανότητα, είτε από σκοπιμότητα, καλλιεργεί το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να επανορθωθούν.

Η ομάδα Νηπιαγωγών στηρίζει τον αγώνα όλων των αναπληρωτών.

Με συντονισμένη δράση όλοι μαζί μπορούμε να διεκδικήσουμε την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στην εργασία.

Ακολουθεί κείμενο του Συλλόγου αναπληρωτών Νηπιαγωγών σχετικό με το άνοιγμα των πινάκων.

«Συνεχίζοντας την πολιτική του «Διαίρειν και βασίλευε» το Υπουργείο Παιδείας, παρά τις έντονες παρεμβάσεις μας για το άνοιγμα των πινάκων, ψήφισε νομοτεχνική βελτίωση για το ξεκλείδωμα τους, σύμφωνα με την οποία θα αναγνωριστεί η προϋπηρεσία μόνο από την 1-9-2012.
Η πολιτική της αναξιοκρατίας που εφαρμόζει το Υπουργείο εδώ και χρόνια δεν έχει όρια. Τα επιχειρήματα του Υπουργού γι’ αυτή την απόφαση, που διαχωρίζει τον κλάδο δεν έχει λογική! 
Είναι υποχρέωση της πολιτείας να αντιμετωπίζει ισότιμα τους πολίτες, είναι υποχρέωση του Υπουργείου Παιδείας αλλά και ζήτημα δικαιοσύνης, να διασφαλίζει αντικειμενικότητα και αξιοκρατία στις προσλήψεις των εκπαιδευτικών. 

Τι έχει να απαντήσει ο Υπουργός σε όλους αυτούς τους εκπαιδευτικούς που υπηρέτησαν τα δυο χρόνια, από το 2010-2012 με θυσίες προσωπικές στις εσχατιές της Ελλάδας και ιδιαίτερα σε μια περίοδο οικονομικής εξαθλίωσης που πλήττει τη χώρα μας;;

Σε καμία περίπτωση δεν θεωρούμε νίκη αυτό το άνοιγμα των πινάκων, που αποδεικνύει για πολλοστή φορά, ότι τα στελέχη του Υπουργείου είναι αδιάλλακτα, άσχετα και επικίνδυνα.
Θα είμαστε απέναντι σε όποιους θέτουν σε ομηρεία την ζωή μας!

Θα είμαστε μπροστά στον αγώνα για αξιοκρατία, δικαιοσύνη, για το δικαίωμα μας στην εργασία, για την αξιοπρέπεια μας!! 

Σύλλογος Αναπληρωτών νηπιαγωγών»

8 Μύθοι που Υπονομεύουν την Αποτελεσματικότητα της Εκπαίδευσης

Ορισμένοι ευρέως διαδεδομένοι μύθοι και  ψέματα για την εκπαίδευση είναι καταστροφικοί τόσο για όλους εμάς τους εκπαιδευτικούς, όσο και  για τα εκπαιδευτικά  ιδρύματα. Αυτό είναι το αντικείμενο του βιβλίου 50 Myths & Lies That Threaten America’s Public Schools: The Real Crisis in Education, ενός νέου βιβλίου από τον David Berliner και Gene Glass, δύο από τους πιο αξιοσέβαστους εκπαιδευτικούς ερευνητές των ΗΠΑ. Παρά το γεγονός ότι το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί στο σύνολό του, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε οκτώ από τους μύθους που πιστεύω ότι είναι σχετικοί με τους περισσότερους δασκάλους, τους διοικητικούς και τους γονείς.

Μύθος # 1: Οι εκπαιδευτικοί είναι ο παράγοντας με τη  σημαντικότερη επιρροή στην εκπαίδευση ενός παιδιού

Φυσικά, οι εκπαιδευτικοί είναι εξαιρετικά σημαντικοί. Οι καλοί δάσκαλοι παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιτυχία. Αλλά η έρευνα δείχνει ότι λιγότερο από το 30% της ακαδημαϊκής επιτυχίας ενός μαθητή οφείλεται στα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς. Η πιο σημαντική μεταβλητή είναι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση, ακολουθούμενη από τη γειτονιά, την ψυχολογική ποιότητα του οικιακού περιβάλλοντος, και την παρεχόμενη υποστήριξη της σωματικής υγείας. Υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, αλλά στην κατώτατη γραμμή βρίσκονται οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι έχουν πολύ λιγότερη δύναμη στη βελτίωση των επιδόσεων των μαθητών από ο, τι άλλοι  εξωτερικοί παράγοντες.

Δραστηριότητες με Μέρες

Μούσες

Φτιάχνουμε τον Παρθενώνα

Παιχνίδια με το γράμμα Μ, μ

Εύστοχες ερωτήσεις προς το δάσκαλο

Εύστοχες ερωτήσεις προς το δάσκαλο 

Το αίτημα για βελτίωση της παιδείας είναι η πρώτη απαίτηση του λαού μας», γράφει ο καθηγητής κ. Χρήστος Γιανναράς. Είναι αλήθεια! Ο κάθε γονιός έχει την απαίτηση αλλά και την υποχρέωση, να μαθαίνει την πρόοδο του παιδιού του στο σχολείο. Συνήθως, ρωτάει για την επίδοση του παιδιού στα μαθήματα, τη συμπεριφορά του μέσα στην τάξη, για τη σχέση του με τους συμμαθητές. Πέρα όμως από τα παραπάνω, είναι απαραίτητο να δοθούν απαντήσεις στις παρακάτω ερωτήσεις που δείχνουν την ωριμότητα και την ετοιμότητα του μαθητή. 

«Το παιδί μου απαντά εύκολα και εύστοχα στις ερωτήσεις σας;»

 Γιατί να το ρωτήσετε: 

Τα παιδιά που καθυστερούν, σε σχέση με το μέσο όρο των άλλων, να ανταποκριθούν σε εργασίες, ασκήσεις, κ.α., μπορεί να έχουν δυσκολία στην επεξεργασία πληροφοριών ή τη συγκέντρωση. Οι ειδικοί λένε ότι σε άλλο παιδί λείπουν τα κίνητρα, προκειμένου να μελετά για να έχει καλή απόδοση. Σε άλλο, ότι είναι ατίθασο και ότι δεν έχει μάθει να δίνει προσοχή στο δάσκαλο… Τελικός σκοπός της ερώτησης αυτής, βέβαια, είναι να μάθετε εάν μπορείτε εσείς οι ίδιοι, να βοηθήσετε το παιδί, στο σπίτι, να ξεπεράσει τη δυσκολία του ή ακόμη και εάν χρειάζεται εξωτερική συμβουλή από ειδικό, για να συνεχίσει ευκολότερα το σχολείο. 

« Νοιάζεται να βρει τη σωστή απάντηση και λύση;»

 Γιατί να το ρωτήσετε: 

Είναι φυσικό, ανάμεσα στις ορθές απαντήσεις και εργασίες του παιδιού, να υπάρχουν και κάποιες με λάθη. Όμως, ψάχνει να βρει τη σωστή απάντηση το παιδί; Ρωτάει τη δασκάλα, ανατρέχει στα περασμένα για τη λύση; Ντρέπεται για το λάθος; Νοιάζεται για την αστοχία του; Τα λάθη, συνηθισμένα και ανθρώπινα. Σημασία έχει η προσπάθεια να τα σκεφτεί, να τα αποφύγει ή τουλάχιστον, να τα διορθώσει. Βασικό είναι πώς αντιδρά μπροστά στη δασκάλα και ανάμεσα στην ομάδα των παιδιών στην τάξη. Η χτισμένη αυτοπεποίθηση δείχνει το χαρακτήρα του παιδιού και δίνει ώθηση για ενδιαφέρον για μάθηση. Η δασκάλα έχει τρόπο να τη χτίσει! 

«Είναι ευγενικό ή επιθετικό παιδί, όταν συνεργάζεται με τα άλλα παιδιά;»

 Γιατί να το ρωτήσετε;

 Στο σπίτι μέσα, ζώντας σε οικείο και ανεκτικότερο περιβάλλον, η συμπεριφορά διαφέρει άρδην, από τη συμπεριφορά στο σχολείο. Στο σπίτι, συνήθως, απολαμβάνει την αγάπη και αποδοχή των άλλων, από τη στιγμή της γέννησης. Στο σχολείο, πρέπει να κερδίσει την αποδοχή. Χρειάζεται σωστή διαχείριση των ικανοτήτων ή των δυσκολιών. Καθοριστική είναι η συνεργασία σπιτιού και σχολείου. Το θέμα είναι λεπτό και σοβαρό. 

«Εσείς προσαρμόζετε τη διδασκαλία σας ανάλογα με το κάθε παιδί;» 

Γιατί να το ρωτήσετε; 

Τα τελευταία χρόνια, ο τρόπος εκπαίδευσης γίνεται όλο και πιο προσωποκεντρικός. Οι σύγχρονες έρευνες απέδειξαν ότι η ύλη της κάθε τάξης πρέπει να διδάσκεται ανάλογα με τον τρόπο που το κάθε παιδί μαθαίνει! Η βιωματική μάθηση, η χρήση της αφής, της ακοής, της ανάγνωσης είναι παράγοντες εξατομικευμένης εκπαίδευσης της σχολικής ύλης. Σίγουρα, μέσα στην τάξη των 25 μαθητών, είναι δύσκολη η ικανοποίηση της μαθησιακής ανάγκης του κάθε παιδιού. Εάν λοιπόν, διαπιστωθεί κάποια έντονη δυσκολία, ο διάλογος με την πρόθυμη δασκάλα οδηγεί στη εύρεση λύσης στην ανάγκη του μαθητή. 

«Ποιος είναι ο απώτερος στόχος σας; Εμείς, χρειάζεται να είμαστε δίπλα σας;»

 Γιατί να το ρωτήσετε; 

Οι δάσκαλοι, οι αφοσιωμένοι στο έργο τους, ανάλογα με τον τόπο που διδάσκουν, τις πολιτιστικές εμπειρίες των παιδιών, τις αξίες, τα οικονομικά δεδομένα των οικογενειών τους, σχεδιάζουν και ακολουθούν ένα πλάνο διδασκαλίας για το κάθε σχολικό έτος. Αν γνωρίζετε τι πραγματικά έχει στο μυαλό του ο δάσκαλος του παιδιού σας, μπορείτε και ΕΣΕΙΣ να «ωθείτε» λίγο το παιδί σας από το σπίτι, προς αυτή την κατεύθυνση. Σπίτι και σχολείο βγάζουν άριστο μαθητή και καλόν άνθρωπο στην κοινωνία. Οριοθετήθηκε πλέον η ΧΑΡΑ του γονιού. Με λίγη ακόμη φροντίδα, μικροί και μεγάλοι κερδίζουν πολύ μεγάλη ΕΥΤΥΧΙΑ. 

Μαριάννα Λαγουμίδη, Σύμβουλος Παιδιού Παν/μίου Λονδίνου, με εξειδίκευση στη Δυσλεξία 

http://xenesglosses.eu/2013/01/eustoxes-erotiseis-pros-to-daskalo/