Εύστοχες ερωτήσεις προς το δάσκαλο
Το αίτημα για βελτίωση της παιδείας είναι η πρώτη απαίτηση του λαού μας», γράφει ο καθηγητής κ. Χρήστος Γιανναράς. Είναι αλήθεια! Ο κάθε γονιός έχει την απαίτηση αλλά και την υποχρέωση, να μαθαίνει την πρόοδο του παιδιού του στο σχολείο. Συνήθως, ρωτάει για την επίδοση του παιδιού στα μαθήματα, τη συμπεριφορά του μέσα στην τάξη, για τη σχέση του με τους συμμαθητές. Πέρα όμως από τα παραπάνω, είναι απαραίτητο να δοθούν απαντήσεις στις παρακάτω ερωτήσεις που δείχνουν την ωριμότητα και την ετοιμότητα του μαθητή.
«Το παιδί μου απαντά εύκολα και εύστοχα στις ερωτήσεις σας;»
Γιατί να το ρωτήσετε:
Τα παιδιά που καθυστερούν, σε σχέση με το μέσο όρο των άλλων, να ανταποκριθούν σε εργασίες, ασκήσεις, κ.α., μπορεί να έχουν δυσκολία στην επεξεργασία πληροφοριών ή τη συγκέντρωση. Οι ειδικοί λένε ότι σε άλλο παιδί λείπουν τα κίνητρα, προκειμένου να μελετά για να έχει καλή απόδοση. Σε άλλο, ότι είναι ατίθασο και ότι δεν έχει μάθει να δίνει προσοχή στο δάσκαλο… Τελικός σκοπός της ερώτησης αυτής, βέβαια, είναι να μάθετε εάν μπορείτε εσείς οι ίδιοι, να βοηθήσετε το παιδί, στο σπίτι, να ξεπεράσει τη δυσκολία του ή ακόμη και εάν χρειάζεται εξωτερική συμβουλή από ειδικό, για να συνεχίσει ευκολότερα το σχολείο.
« Νοιάζεται να βρει τη σωστή απάντηση και λύση;»
Γιατί να το ρωτήσετε:
Είναι φυσικό, ανάμεσα στις ορθές απαντήσεις και εργασίες του παιδιού, να υπάρχουν και κάποιες με λάθη. Όμως, ψάχνει να βρει τη σωστή απάντηση το παιδί; Ρωτάει τη δασκάλα, ανατρέχει στα περασμένα για τη λύση; Ντρέπεται για το λάθος; Νοιάζεται για την αστοχία του; Τα λάθη, συνηθισμένα και ανθρώπινα. Σημασία έχει η προσπάθεια να τα σκεφτεί, να τα αποφύγει ή τουλάχιστον, να τα διορθώσει. Βασικό είναι πώς αντιδρά μπροστά στη δασκάλα και ανάμεσα στην ομάδα των παιδιών στην τάξη. Η χτισμένη αυτοπεποίθηση δείχνει το χαρακτήρα του παιδιού και δίνει ώθηση για ενδιαφέρον για μάθηση. Η δασκάλα έχει τρόπο να τη χτίσει!
«Είναι ευγενικό ή επιθετικό παιδί, όταν συνεργάζεται με τα άλλα παιδιά;»
Γιατί να το ρωτήσετε;
Στο σπίτι μέσα, ζώντας σε οικείο και ανεκτικότερο περιβάλλον, η συμπεριφορά διαφέρει άρδην, από τη συμπεριφορά στο σχολείο. Στο σπίτι, συνήθως, απολαμβάνει την αγάπη και αποδοχή των άλλων, από τη στιγμή της γέννησης. Στο σχολείο, πρέπει να κερδίσει την αποδοχή. Χρειάζεται σωστή διαχείριση των ικανοτήτων ή των δυσκολιών. Καθοριστική είναι η συνεργασία σπιτιού και σχολείου. Το θέμα είναι λεπτό και σοβαρό.
«Εσείς προσαρμόζετε τη διδασκαλία σας ανάλογα με το κάθε παιδί;»
Γιατί να το ρωτήσετε;
Τα τελευταία χρόνια, ο τρόπος εκπαίδευσης γίνεται όλο και πιο προσωποκεντρικός. Οι σύγχρονες έρευνες απέδειξαν ότι η ύλη της κάθε τάξης πρέπει να διδάσκεται ανάλογα με τον τρόπο που το κάθε παιδί μαθαίνει! Η βιωματική μάθηση, η χρήση της αφής, της ακοής, της ανάγνωσης είναι παράγοντες εξατομικευμένης εκπαίδευσης της σχολικής ύλης. Σίγουρα, μέσα στην τάξη των 25 μαθητών, είναι δύσκολη η ικανοποίηση της μαθησιακής ανάγκης του κάθε παιδιού. Εάν λοιπόν, διαπιστωθεί κάποια έντονη δυσκολία, ο διάλογος με την πρόθυμη δασκάλα οδηγεί στη εύρεση λύσης στην ανάγκη του μαθητή.
«Ποιος είναι ο απώτερος στόχος σας; Εμείς, χρειάζεται να είμαστε δίπλα σας;»
Γιατί να το ρωτήσετε;
Οι δάσκαλοι, οι αφοσιωμένοι στο έργο τους, ανάλογα με τον τόπο που διδάσκουν, τις πολιτιστικές εμπειρίες των παιδιών, τις αξίες, τα οικονομικά δεδομένα των οικογενειών τους, σχεδιάζουν και ακολουθούν ένα πλάνο διδασκαλίας για το κάθε σχολικό έτος. Αν γνωρίζετε τι πραγματικά έχει στο μυαλό του ο δάσκαλος του παιδιού σας, μπορείτε και ΕΣΕΙΣ να «ωθείτε» λίγο το παιδί σας από το σπίτι, προς αυτή την κατεύθυνση. Σπίτι και σχολείο βγάζουν άριστο μαθητή και καλόν άνθρωπο στην κοινωνία. Οριοθετήθηκε πλέον η ΧΑΡΑ του γονιού. Με λίγη ακόμη φροντίδα, μικροί και μεγάλοι κερδίζουν πολύ μεγάλη ΕΥΤΥΧΙΑ.
Μαριάννα Λαγουμίδη, Σύμβουλος Παιδιού Παν/μίου Λονδίνου, με εξειδίκευση στη Δυσλεξία
Ορισμένοι ευρέως
διαδεδομένοι μύθοι και ψέματα
για την εκπαίδευση είναι καταστροφικοί τόσο για όλους εμάς τους εκπαιδευτικούς,
όσο και για τα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Αυτό είναι το
αντικείμενο του βιβλίου 50 Myths & Lies That Threaten America’s Public Schools: The Real Crisis in Education, ενός νέου βιβλίου από τον David Berliner και Gene Glass, δύο από τους πιο
αξιοσέβαστους εκπαιδευτικούς ερευνητές των ΗΠΑ. Παρά το γεγονός ότι το βιβλίο
αξίζει να διαβαστεί στο σύνολό του, θα ήθελα να επικεντρωθώ σε οκτώ από τους
μύθους που πιστεύω ότι είναι σχετικοί με τους περισσότερους δασκάλους, τους διοικητικούς
και τους γονείς.
