Πως φτιάχνω πλαστελίνη

Ας μου πει κάποιος πως δεν έχει παίξει πλαστελίνη....ψέμματα θα πει  Ήρθε ο καιρός λοιπόν να μάθω και εγώ στην μικρή μου Στέφη την ύπαρξη της. Ήταν 1,5 χρονών όταν της την σύστησα. Και εννοείτε ότι αμέσως μαγεύτηκε!

Εγώ βέβαια ως δηλωμένη χαζομαμα λέω ότι την έχει την τρέλα την δική μου για πλάσιμο! Δεν ήθελα όμως να ρισκάρω να βάλει αυτήν την χημεία στο στόμα της. Σκέφτηκα λοιπόν και της έφτιαξα ένα απλό ζυμαράκι με αλεύρι και νερό. Τώρα ανακάλυψα ότι είναι διαδεδομένο σπορ το ζυμαράκι και υπάρχει και συνταγή δοσολογίας, και το παραθέτω

Υλικά:
2 φλιτζάνια αλεύρι (για όλες τις χρήσεις)
2 κούπα νερό
1 φλιτζάνι αλάτι (σας φαίνεται πολύ αλλά είναι αναγκαίο)
2 κουταλιές της σούπας λάδι
1 κουταλιά της σούπας ξυνό (ή αλλιώς ονομαζόμενο ταρταρικό οξύ ή cream tartar) – είναι προαιρετικό αλλά βοηθά στο να το κάνει πιο ελαστικό.
Χρώματα ζαχαροπλαστικής επιλογής σας.
Ξύλινη κουτάλα
Εκτέλεση: 
Σε μια βαριά κατσαρόλα  ανακατέψτε το αλεύρι, νερό, αλάτι, λάδι και το ξυνό.
Βάλτε την κατσαρόλα σε χαμηλή έως μέτρια φωτιά. Ανακατεύετε συνεχώς με μία ξύλινη κουτάλα. Θα αρχίσει να σχηματίζει ένα ζυμάρι. Δεν πρέπει να σταματήσετε το ανακάτεμα ούτε λεπτό. 
Σε ένα βαρύ πυθμένα κατσαρόλα, ανακατέψτε το αλεύρι, το αλάτι και το νερό. Και ρίξτε σταδιακά το νερό. Χρησιμοποιήστε ένα ξύλινο κουτάλι για να αναμειχθεί μέχρι η ζύμη είναι πολύ σκληρός. Γυρίστε σε ένα πιάτο, αφήστε το να κρυώσει και στη συνέχεια να ζυμώνουμε στην επιθυμητή συνέπεια. Το βγάζετε σε μία ξύλινη επιφάνεια και ενώ είναι ακόμη ζεστό το ζυμώνετε λίγο για να στρώση ομοιόμορφα. Το χωρίζετε μετά σε 4 τεμάχια και τα βάζετε πάνω σε λαδόκολλα για να μην λερώσετε την ξύλινη επιφάνεια και τον γύρω τον χώρο σας. Ακουμπάτε τα 4 τεμάχια ζυμαριού πάνω και πατάτε με τον αντίχειρα σας το πάνω μέρος για να κάνετε ένα βαθούλωμα σε κάθε τεμάχιο. Σε κάθε βαθούλωμα ρίχνετε λίγες σταγόνες χρώματος και το ξαναζυμώνετε λίγο ώστε να απλωθεί. Την ένταση του χρώματος την ρυθμίζετε εσείς.

Tips:
•    Φροντίστε να φοράτε γάντια όταν χειρίζεστε τα χρώματα ζαχαροπλαστικής. 
•    Αν καταλήξουν να λερωθούν χρησιμοποιήστε οδοντόκρεμα για να τα καθαρίσετε.
•    Όταν τα παιδιά τελειώνουν το παιχνίδι τους διατηρήστε τα ζυμαράκια κλεισμένα καλά σε ταπεράκι, βαζάκια, σακουλίτσες αλλιώς θα ξεραθούν.
•    Πολλοί τα κρατάνε στο ψυγείο.
•    Με σωστή φροντίδα μπορούν να κρατηθούν μέχρι και 1 ολόκληρο μήνα.

Πάντως μπορείτε απλά να ανακατέψετε αλεύρι με νερό με το μάτι και για αρχή μην βάλετε χρώμα αν πρόκειται για πολύ μικρή ηλικία.
Αυτό που μαγεύει δεν είναι το χρώμα εκ πρώτης.

Και αφήστε το να συμμετέχει και στο να φτιάξετε το ζυμαράκι, να παίξει με τις δοσολογίες, να αποφασίσει το παιδί πόσο αλεύρι είναι αρκετό για να γίνει σωστή η ζύμη και πιστέψτε με, αξίζει!

Οι ωφέλειες από αυτή την ασχολία είναι ποικίλη και όχι απλά και  μόνο αυτές της δημιουργίας.

Ασχοληθείτε και εσείς λίγο μαζί του για να εμπλουτίσετε τις δυνατότητες του παιχνιδιού αλλά αφήστε το αρκετή ώρα μόνο του για να πειραματιστεί.  Θα εκπλαγείτε.

Τα πλεονεκτήματα στο να το φτιάξτε μόνοι σας: 

•    είναι πάμφθηνο, μπορείτε να το φτιάξετε σε μεγάλες ποσότητες πχ για κάποιο παιδικό πάρτι (είτε να παίξουν τα μικρά είτε να το πάρουν μαζί τους ως δωράκι).

•    Μπορείτε να τα φτιάξετε για να τα πάτε δώρο απλά συσκευάζοντας τα όμορφα (πιο πολύ θα σας στοιχίσει η συσκευασία παρά η κατασκευή)
•    Μπορείτε να το φτιάξετε μαζί με τα παιδιά και να έχουν και αυτά μία αίσθηση ικανοποίησης.
•    Και το πιο κύριο, δεν αγχώνεστε αν καταλήξουν το βάλουν στο στόμα τους επειδή όλα είναι βρώσιμα (μπορεί η γεύση να είναι απαίσια αλλά τουλάχιστον δεν ανησυχείτε για τοξικότητα).

http://evitathess.blogspot.gr/2011/09/blog-post.html?spref=fb